Er Belzebúb mættur?

Belzebúb sjálfur holdi klæddur, varð mér hugsað þegar ég sá í sjónvarpsfréttum nýskipaðan forsætisráðherra Ísraels ásamt ríkisstjórn hans, en fréttin snerist um frekari kúgun og niðurlægingu innfæddra í Paletínu, en nú mega þeir ekki lengur flagga eigin þjóðfána og eru að auki sviptir alþjóðlegum fjárstyrkjum, sem ágjarnir félagar Benjamíns Netanyhu hafa haldlagt í því yfirskyni að fénu verði í þess stað veitt gyðingum eða landnámsmönnum sem orðið hafi fyrir skaða eða óþægindum af hálfu Palestínumanna.

Þessi fyrri hluti ósómans, sem einhverra hluta vegna þykir ekki boðleg frétt hér á mbl.is er auðvitað skammarlegur, en til að fullkomna ræfilsháttinn og/eða vanhæfnina, þá er heldur ekki minnst á það einu orði að fulltrúar Íslands sátu hjá í kosningu um fordæmingu athæfis gyðingana á vetvangi SÞ í minni hluta þar, ásamt fleirri leppríkjum Bandaríkjana, þrátt fyrir að hafa veitt Palestínu viðurkenningu sem sjálfstæðri þjóð fyrir aðeins örfáum árum síðan.

Íslenska geðveikin.

Ég minnist þess gjarna eftir lestur frétta á borð við þessa, að mér var tamt að segja hér á árum áður, að til að viðhalda geðheilsu hér á landi, þá væri a.m.s.k. ein árleg utanlandsför nauðsynleg og sýnist mér nú að ég hafi fyllilega haft á réttu að standa.
Nú eftir stutt jólafrí erlendis, þá blasir við mér frétt hér á mbl.is um nýja bílastæðastefnu meirihlutans í borginni.

Sú raungerða hugljómun varaformanns umhverfis-og skipulagsráðs höfuðborgarinnar á einum þessara svokölluðu þéttingar reita Reykjavíkur sem kemur hér greinilega fram er ágætt dæmi um enn eina vitleysis þvingunina til viðbótar við allar hinar skerðingarnar, sem flestir fullfærir vegfarendur, aðrir en að mínu mati þröngsýnt vinstri-öfga liðið, stendur fyrir.

Þarna er sem sagt verið að troða fjölbýlishúsi fyrir við Snorrabraut með fáum eða engum bílastæðum fyrir íbúana, sem opinberar þessa nýju stefnu í allri sinni dýrð.

Fyrir utan hlægilega takmarkaða getu og hæfileika þeirra sem fá greitt fyrir að annast umferðar flæði í þessari litlu borg sem Reykjavík sannarlega er, þá get ég sem eineltur akandi vegfarandi bætt við að minn fyrsti reikningur ársins svokallaður var bifreiðaskattur upp á rúmar 23,000 og ofan á það get ég nefnt að í gær keypti ég bensínlítran á 255 krónur á Ítalíu, en rétt áðan hér hjá Olís á 329,60.

Þessi kurteislegi útblástur minn um vanhæfni borgaryfirvalda er einungis brota brot af hörmulegu ástandinu og verð ég því miður að láta í ljós það álit mitt, að hér á landi sé ekki einn einasti hlutur sem ég geti fullyrt að sé til fyrirmyndar.

Borgarbúar samnýti bílana

Jákvæð fagurfræðileg fyrstu viðbrögð Katrínar Jakobsdóttur.

Það er sannarlega vonandi að þingsályktunartillaga þess efnis að Stjórnarráðið hljóti svokallaða heildarfriðun eða að komið verði í veg fyrir að þrengt verði frekar að þessu glæsilega og sögufræga húsi á nokkurn hátt, verði samþykkt.

Eins og sjá má á meðfylgjandi mynd með fréttinni, þá er hörmulegt að sjá þennan óskapnað klesstan þétt upp að stílhreinu Stjórnarráðinu og alveg burtséð frá notagildi innviða viðbyggingarinnar, þá segir útlit vinningstillögunar að mínu mati, aðalega óþægilega mikið um dómnefnd samkeppninar, fremur en gæði sjálfs verkefnisins.

Ráðherra vill að húsið njóti sín

Huglausir og/eða heilaþvegnir fjölmiðlamenn.

Það eru nokkur efni sem ætíð vekja ógleði, þegar þau ber á góma og er þar ofarlega á blaði svívirðileg meðhöndlunin á Julian Assange fyrir það helst að sýna fjöldamorð bandarískra hermanna á óvopnuðum Írökum í beinni útsendingu.

Það sem er ógeðfeldast við þær aðstæður sem Assange hýrist við í heilsuspillandi dyflisuni er ekki endilega reiði og óbilgirni yfirvalda í Washington, heldur þögult samþykki og viðurkenning okkar almennings hér í öllu frelsinu og mannréttindinum, en þó bliknar það í samanburði við tvöfeldni, hræsni og fullkomið sinnuleysi samstarfsmanna hans, sem þó ættu setja metnað og markmið í að breiða út sannar og réttar fréttir líðandi stundar nær og fjær, í stað þess að hylma yfir augljósum lygum og óréttlæti.

Assange vill mæta í jarðarför Westwood

Stríðið við Rússland.

Líkt og Vidkun Quisling er sagður hafa verið leppur Hitlers og Þriðja ríkisins, þá er Volodmir Zelinskyy engu síður leppur Bidens, NATO og ESB í þessari fjórðu herferð "okkar" gegn Rússum, allt frá tilraunum Karls tólfta, Napóleons og Hitlers.

Þessi síðasta tillaga utanríkisráðherra Selenskis um friðarviðræður, með þessum fáránlegu ,skilyrðum um stríðsglæpadómstól og krafa leikarans sjálfs um brottrekstur Rússlands úr Sameinuðu Þjóðunum er hreinlega út í hött. Ef á annað borð á að byrja á þess háttar refsi-aðgerðum, þá er listinn langur og óþokkarnir sannarlega báðu meginn, sem jafnvel þeir blindustu ættu að sjá.

Á síðustu áratugum hafa Rússar sætt ýmiskonar refsiaðgerðum og útilokunum fyrir hitt og þetta, en Bandaríkjamenn og meðreiðasveinar þeirra ætíð verið góðu karlarnir - líkt og viðtekin og auðmjúk skoðun okkar í því máli, líkt og í öllum öðrum hér á landi, líklega alveg frá því að við, hlutlaus þjóðin vorum hernumin 10.maí 1940.

Það er sorglegt að óvilhallur fréttafluttningur finnst vart hér á landi, nema mögulega á einni lítilli fjársvelltri útvarpsstöð, sem unnið er gegn bæði leynt og ljóst af undirlægjum ráðamanna.

Hvað átökin í Úkraínu varðar, þá er rússnesku hermönnunum örugglega jafn kalt og þeim úkraínsku og þegar að áróðri fjölmiðla kemur, þá er hann auðvitað hjá Rússum þvert á þann sem kyrjaður er hér vestan-megin alla daga.

Það er þó löstur við öll mannréttindin og fjölmiðlafrelsið hjá okkur, að maður verði að leita frétta af nær daglegum mótmælum gegn stefnu Bidens og Selenskis á meginlandi Evrópu, í fjölmiðlum landa víðs fjarri, þar sem virðist að auki mega greina meiri samúð með sjónarmiðum Rússa en Úkraínu og NATO.

Að lokum væri gaman að fá haldgóð rök fyrir muninum á stuðningi okkar við sjálfstæðis yfirlýsingu Kósovó frá Serbíu og hins vegar andstöðunni við sjálfstæðis ákalli austurhéraða Úkraínu.

Og hvers vegna ofan á vesældina alla, sætta svokallaðir blaðamenn og fjölmiðlafólk sig líka þegjandi og aðgerðalaust við fangelsun Julians Assange?

Vonast eftir friðarviðræðum í febrúar

Loksins.

Það er auðvitað ánægjulegt að yfirvöld hafi loks beðið Erlu að fullu fyrirgefningar vegna illræmdu dómsmorðana í Geirfinns- og Guðmundarmálunum. Auðvitað eru bæturnar smánarlegar, þar sem þær duga vart til kaupa á ódýrasta kjallaraherbergi fyrir Erlu til að eyða síðustu árunum í.

Það er einungis sorglegt að einn eða fleirri fjórmenningana sem líka máttu hýrast saklausir í Síðumúlanum sjái ekki líkt og flest allir, að þeir voru valin skotmörk yfirvalda löngu áður en krökkunum voru lagðar línurnar í yfirheyrslunum og einangruninni. Þau höfðu ekki heldur stuðning verjenda eða lögmanna, líkt og þeir Magnús eða Bolli, sem lýstu þó í viðtölum eftir að þeim var sleppt hve hörmulega þeim leið í vistinni.

Auðvitað er mergurinn málsins sá, að það ætti að blasa við öllum að það er augljóslega fráleitt að Erla, Sævar og Viðar hafi getað verið búin að sammælast um þessar ásakanir á hendur Bolla og Klúbbsmönnum, því þau komu sannarlega aldrei nálægt þessum tveimur mannshvörfum eins og allir viðurkenna nú, þrátt fyrir allar hinar fráleitu ásakanir yfirvalda sem hinir raunverulegu Leirfinnssmiðir málsins spunnu og því ætti öll kraumandi reiði og biturð fjórmenningana fremur að beinast gegn þeim sem sannarlega eiga það skilið.

Hagsmunir ríkisins að ljúka máli Erlu

Spaugilegt dæmi um spillta stjórnsýslu.

Þetta síðasta dæmi um gengdarlausa hagsmunagæslu valdhafa í þágu umbjóðenda sinna er auðvitað smámunir í samanburði við öll þau rán og myrkraverk sem landsmenn eru trakteraðir á alla daga.

Þessar hundrað milljónir eru auðvitað hreinir smáaurar í samanburði við góssið sem þetta hyski, eða landráðapakk, eins og ég myndi kalla það, vinnur leynt og ljóst að sölsa undir sig alla daga, en gjörningurinn undirstrikar og sannar illan ásetninginn.
Það er nefnilega ein önnur einkarekin útvarpsstöð hér á skerinu, sem líkja má við flein í holdi stjórnvalda, því þar er orðið frjálst og öll viðhorf og sjónarmið viðruð þar óheft í beinni útsendingu.

Sú litla stöð sem um ræðir er þrátt fyrir smæðina örugglega ein vinsælasta útvarpsstöð þjóðarinnar, þó svo hún hljóti ekki eina krónu í stuðning af sýndar-fjölmiðlastyrk ráðherrans, eða þessari síðustu viðbót stjórnvalda og er því eingöngu fjármögnuð af frjálsum framlögum hlustenda stöðvarinnar, þó svo þeir sömu hlustendur séu að auki þvingaðir til að greiða tugþúsunda nefskatt til ríkisfjölmiðilsins.

Spaugilegt er þó ætíð að hlustendur Útvarps Sögu skiptast í tvo hópa, þá sem segjast hlusta mikið á hana og svo þá sem segjast alls ekki þola hana - hvernig sem þeir nú komast að því?

Styrkjum til fjölmiðla komið í góðan farveg

Færeyingar eru ekki vitlausir.

Tilefni nafngiftar færslunar er auðvitað fiskveiðisamningur sá sem Færeyingar og Rússar hyggjast endurnýja með hagsmuni beggja í fyrirrúmi, en eins og kom fram í viðtölum við nokkra færeyska stjórnmálamenn, þá skipta þessir samningar fiskvinnsluna, sérstaklega á norður-eyjunum miklu máli, auk þess að þessir dýrmætu samningar fyrir Færeyinga væru aðeins brota-brot af öllum þeim viðskiptum sem ESB stundar stöðugt við þá sömu Rússa.

Það er spaugilegt að ekki er unnt að finna frétt, né stafkrók um þessa samninga frænda og reyndar vina okkar hér á mbl.is, hvort sem það skýrist af ritstjórnarstefnu eigenda, manneklu eða vanhæfni svokallaðra blaðamanna miðilsins, en hlálegt er það allavega.

Þetta hugrekki frænda okkar gegn áróðursstríði okkar gegn Bolsévikunum að þessu sinni vegna Úkraínu dregur óneitanlega fram ýmsar minningar, en hvað okkur mörlanda varðar, þá finnst mér ætíð fyndið og ógleymanlegt þegar Heimsmeistaramótið í knattspyrnu var haldið í Moskvu 2018 og reglulegar viðskiptaþvinganir í gangi þá, vegna meintra tilrauna Rússa til að eitra fyrir rússneskum feðginum í Englandi eða eitthvað í þá áttina, en þar náði undirlægjuháttur Íslendinga að mínu mati hæstu hæðum.

Íslenska knattspyrnulandsliðinu tókst í fyrsta og jafnvel eina skiptið að ná inn sjálfa úrslitakeppnina í knattspyrnu, en Forseti okkar Íslendinga sat heima og þorði ekki að mæta til að styggja ekki leiðtoga ESB eða NATO. Afsökunin var reyndar enn lélegari, en hún var sú að hann þyrfti að vera viðstaddur til að halda upp á afmæli Jóns Sigurðssonar - daginn eftir.

Auðvitað mættu forsetar og leiðtogar þátttökulandana til hvetja og styðja sína menn til dáða burtséð frá öllum boðum og bönnum - nema Guðni.

Lætur fjölmenningin á sér kræla?

Um þessar mundir taka hrakspár margra að raungerast í ljósi frétta fjölmiðla, sem erfitt er að andmæla - því miður.

Reyndar má telja fram litríka mannlífsflóru, t.a.m. í auknu spennandi framboði á gómsætum skyndibitum í bæjum og borgum landsins, en borið saman við beinar og óbeinar afleiðingar ástandsins, þá þykir mér skatan og þorramaturinn enn ljúfengari en nokkurn tíma áður.

Sturlungastyrjöld í undirheimunum

Hvort er betri brúnn eða rauður?

Hljómar það ekki mótsagnakennt að án minnstu fyrirhafnar megi vísa einstaklingum sem álitnir eru með óskilgreind tengsl við illræmd vélhjólasamtök úr landi á sama tíma og ekki má á það minnast að grenslast fyrir um uppruna, aldur eða hvað þá saka-eða ferilskrár allra þeirra einstaklinga sem hingað streyma skilríkjalausir í leit að nýju upphafi.

Telst það fjarstæðukennt að láta það hvarfla að sér að gruna einstakling með nýtt vegabréf frá Venesúela upp á vasann, sem skilur þó aðeins arabísku, að hann gæti verið hluti af leyfum hinna blóðugu herja ISIS sem enn heldur til í NV horni Sýrlands, helst víst undir vernd Tyrkja og verið er að mjatla út í rólegheitum?

Liðsmönnum vélhjólagengis vísað úr landi