Karllægt skilningsleysi?

Ég má til að hrósa Ingu Sæland fyrir afstöðu hennar til eyðinga á heilbrigðum lífvænlegum fóstrum.

Ástæða þess að ég finn mig knúinn til tjá mig um þetta mál, er að einn ágætur bloggari fer niðrandi orðum um Ingu og les henni pistilinn með þeim orðum að hún sem kona ætti að vita að ýmislegt getur komið upp hjá kynsystrum hennar, þannig að þær ákveði að eyða hinum ófædda einstakling.

Ég get nú ekki orða bundist, því á lífshlaupi flestra einstaklinga koma upp þær aðstæður sem virðast ófærar og stundum nær því skiljanlegar ástæður fyrir að binda endi á lífshlaupið, líkt og segja mætti e.t.v. öllu fremur um elli, fötlun og svo ekki sé nú minnst á útrýmingu óvinsælla kynstofna.

Þau lífvænlegu börn sem svift eru réttinum til lífsins af mæðrum sínum af mismunandi ástæðum hér á Íslandi eru u.þ.b. fjörtíu nýjar bekkjardeildir á hverju einasta ári.

Ég leyfi mér að lokum að fullyrða að eftirspurnin eftir kjörbörnum hér á landi er meiri en framboðið og það úrræði tilvonandi móður ætti fyrrnefndur bloggari sem kona að geta skilið.

Greiða ekki atkvæði fyrr en í næstu viku

Skiljanlegt að farþegar kjósi fremur Airbus.

Það þekkja flestir þá upplifun að sitja fastspenntur í sæti sínu í farþegaflugvél við ýmsar aðstæður og einungis geta sett traust sitt á færni flugmanna og framúrskarandi gæði farkostsins.

Ég minnist þess að hafa talið það sérstakan kost við Boeing að stjórntæki vélarinnar voru tengd við stýrisfleti með vírum og vissi ég ekki betur fyrr en nýlega að svo væri ekki lengur.

Það er frekar ónotalegt að ímynda sér flugmenn berjast við sambandslaus stjórntæki, vegna tölvu bilana eða vírusa og einhvernveginn virðist Airbus framleiðandinn betur varinn fyrir slíkum vágestum.

Þessu mætti e.t.v. líkja við samanburð á evrópskum og bandarískum bílum?

Skoða að taka Airbus inn í flotann

Frábær samantekt Páls Vilhjálmssonar.

Páll ofurbloggari tók saman í aðalatriðum rökin fyrir samþykkt þriðja áfanga orkupakka EES og síðan sömuleiðis mótrökin gegn samþykkt hans.

Ég leyfi mér að gerast svo djarfur að endurbirta þessa stuttu og skýru samantekt Páls, mest fyrir sjálfan mig og auðvitað þá sem hreinlega misstu af færsluni aftur fyrir aðrar nýrri, en Páll er mjög afkastamikill og fáir vökumenn við skjáinn, miðað við þær fáu athugasemdir sem fylgdu þessari frábæru samantekt.

Rökstuðningur þeirra sem vilja samþykkja orkupakka 3 er í meginatriðum þessi:
1. það er hættulaust að samþykkja aðild að orkusambandi ESB, enda áhrif hans lítil.
2. við eigum að samþykkja 3. orkupakkann þar sem við höfum samþykkt pakka 1 og 2.
3. ef við samþykkjum ekki orkupakkann er aðild okkar að EES-samningnum í uppnámi.

Andstæðingar 3. orkupakkans segja á móti:
1. ESB tekur sér íhlutunarrétt í raforkumálum þeirra ríkja sem eiga aðild að orkusambandinu - sem Ísland yrði með samþykkt orkupakkans.
2. samþykkt orkupakka 1 og 2 var ekki loforð af hálfu Íslands að halda áfram á vegferð ESB i átt að miðstýringu orkumála.
3. engar heimildir eru fyrir því frá ESB að EES-samningurinn komist í uppnám þótt Ísland standi utan orkusambands ESB.
4. Ísland er ótengt raforkumarkaði ESB og því engin ástæða að taka upp ESB-reglur.
5. EES-samningurinn gerir ráð fyrir að EFTA-ríkin geti afþakkað lög og reglugerðir sem augljóst er að eigi ekki við um viðkomandi lönd. Ísland tekur t.d. ekki upp ESB-gerðir sem eiga við um skipaskurði og járnbrautalestir.

Hlutlaust mat á rökum með og á móti sýna svart á hvítu að rökin fyrir eru sýnu lélegri. Þau eru mótsagnakennd (orkupakkinn hefur lítil áhrif, segja þeir, en leggja velferð ríkisstjórnarinnar að veði) og byggja ekki á heimildum, sbr. að enginn ESB-heimild er fyrir uppnámi EES-samningsins.

11 þúsund hafna orkupakkanum

Ágæti þingmaður?

Ég rakst fyrir stundu á athugasemd frá miklum þjóðernissinna og föðurlandsvini, en hann frábiður sér að skrifa undir áskorun til þingmanna þjóðarinnar frá samtökum að nafni Orkan okkar.
Sú hæverska beiðni hefst nefnilega á orðunum: Ágæti þingmaður.

Ég tek undir sjónarmið Óskars, jafnvel þótt ég hafi þegar lotið í duftið ásamt þúsundum landa minna og kysst auðmjúklega á skófatnað þessara þrjóta, sem sumir hverjir virðast augljóslega hafa selt sálu sína, ef marka má þeirra fyrrum eigin yfirlýsingar.

Aðrir eru auðvitað þeir þingmenn sem af einhverjum sálrænum ástæðum fylla þann fimmtung landsmanna sem öldum saman hefur óskað að koma stjórn og völdum þjóðarinnar undir erlend yfirráð og vesöld, eins og Íslandssagan ber vitni um.

Það er örugglega þörf á róttækari aðgerðum en bænaskjöl og óljós von um að forseti lýðveldisins neiti að skrifa undir samþykkt óþokkana.

Einmitt sá sami forseti sem sat heima til að þóknast Evrópusambandinu, þegar honum bar að sýna manndóm og hvetja íslenska fótboltalandsliðið til dáða í heimsmeistarakeppninni Rússlandi.

Breytt afstaða ASÍ til ESB

Hver er raunverulegur ávinningur samþykktar þriðja orkupakkans?

Það er sannarlega sorglegt að verða vitni að því að meirihluti þjóðarinnar álítur kjörna fulltrúa ganga á svig við drengskaparheit sín og jafnvel ganga erinda erlendra ríkja, þvert á hagsmuni Íslands í ákafri baráttu sinni fyrir samþykkt þessa þriðja orkupakka EES.

Helsta ástæða þess að ég hef illar bifur á þessum orkusamning við ESB og erindreka hans, er einfaldlega sú, að á undanförnum mánuðum hafa upprunalegir stuðningsmenn, sem og nýjir umskiptingar, annað hvort færst undan að svara, eða talið upp í löngu máli öll þau belti og axlabönd sem þjóðin hefur, með tilliti til fullveldisskerðingar og sjálfs ákvörðunarrétts síns.

Það sem skortir svo áþreifanlega í rökfærslu erindrekana er auðvitað skýring í fáum orðum, sem lýsir hver er raunverulegur ávinningur Íslands, í stað hræðslu tuggunnar um að hrófla við EES samningnum, sem þar fyrir utan þarfnast bráðrar endurskoðunar í ljósi nýrra tíma.

Kallað eftir umsögnum um orkupakkann

Íkveikja, en ekki sjálfs-íkveikja í dekkjum - kjánar

Starfshættir lögregluyfirvalda hér á Íslandi eru athyglisverðir og er ég ekki að hæðast að rannsókn Guðmundar og Geirfinnsmála, heldur að smærri málum, eins og niðurstaða orsaka þessa eldsvoða í fréttinni ber með sér.

Önnur frétt dagsins, er hin daglega frétt af nokkrum ölvuðum og dópuðum ökumönnum sem ítrekað eru teknir próflausir og oftast á stolnum bílum og síðan sleppt, líklega hlæjandi.

Ég hélt í fávisku minni að lögregluyfirvöld hér hefðu samvinnu við önnur ríki um lögreglumál, önnur en að lúskra á mótmælendum, en ég er þess fullviss að ölvaður eða dópaður ökumaður, sem tekinn er á stolnum bíl í Færeyjum, þorir ekki fyrir sitt litla líf að endurtaka leikinn, svo ekki sé nú minnst á önnur alvöru ríki á borð við Bandaríkin eða Kína.

Geymsla dekkja í fjölbýli varasöm

Aðeins verðhækkanir og kjararýrnun fyrir lýðinn.

Hin svikula óþjóðholla ríkisstjórn þeirra Katrínar Jakobsdóttur og Bjarna Benediktssonar, með dyggum stuðningi Framsóknarflokks samdi við láglauna stéttir þjóðarinnar á þeim nótum að vænta mætti ákveðins umburðalyndis og aðhalds frá atvinnulífi og BSRB í komandi kjarasamningum þeirra.

Ætla stjórnvöld að framfylgja fögrum fyrirheitum, eða kemst virkilega ekkert annað að, en að vinna að undirbúningi fyrirhugaðar sölu Landsvirkjunar?

Framsetning verðhækkana „ósmekkleg“

Fegurð í háloftum.

Ekki gerir lággjalda flugfélag þetta nú háar kröfur til flugfreyja sinna, þegar það auðmjúklega óskar eftir í það minnsta tveggja sentimetra hæð á skó þeirra.

Það vita allir sem hafa minnsta vit á kvennlegri fegurð, að háir hælar eru til þess falnir að draga enn frekar fram fegurð glæsilegrar konu og á það alveg sérstaklega við um einkennisklædda flugfreyju.

Á stuttum og enn fremur löngum tilbreytingar lausum flugferðum, er fegurð og falleg framkoma brosmildra fljóða óneitanlega einungis til þess falin að stytta ferðina.

Hjá alvöru áætlana flugfélögum sem bjóða farþegum sínum upp á veitingar, þar er starf flugfreyjunar auðvitað annað og erfiðara og því möguleg ástæða til að leyfa flatbotna skófatnað á meðan framleiðslu stendur.

Neyða kvenfólk í hælaskó

Er orðið tímabært að þjóðin kjósi um EES aðildina?

Um þessar mundir stendur sem hæst tilfinninga þrunginn umræða um torskiljanlegt samþykki kjörinna fulltrúa okkar á þriðja áfanga Íslands að raforku neti Evrópu, auk nýgengina dóma bæði í Landsdómsmáli og þó sérstaklega hvað varðar valdboð EES um frjálsan innflutning á hráu kjöti frá óhreinum landbúnaðar svæðum Evrópu, auk þriggja milljarða sektargreiðslu úr vasa íslenskra neytenda.

Flestir eða allir íslenskir stjórnmálamenn virðast sammála um að EES aðildin hafi bæði kosti og galla í för með sér, en mér persónulega sýnist gallarnir sækja svo mjög á, að tímabært sé að gefa Íslendingum kost á að velja lýðræðislega hvorn heldur þeir velji, betur seint en aldrei.

Stuðningsmenn aðildarinnar ættu varla að óttast úrslit þjóðaratkvæðagreiðslu, því að þeirra sögn eru kostirnir svo afgerandi, að þeim ætti ekki að reynast skotaskuld að leiða þjóðinni þá fyrir sjónir, þó almenningur þyki að þeirra mati illa gefinn, óalandi og óferjandi.

Viljandi verið að afvegaleiða umræðuna

Hlutdrægur dómur?

Landsréttur virðist því miður ætla að fylgja í spor annara dómstiga hér á landi, sem á hálfri öld hafa megnað að rúa dómskerfið öllu trausti og virðingu.

Nú um stundir byggjast dómar réttarins að miklu leyti á því sem dómarar kalla trúverðugan vitnisburð þess málsaðila sem þeir velja að styðja, sjálfrátt eða ósjálfrátt í takti við tíðarandann.

Jafnvel dómar í stærstu sakamálum upp úr öllum dómstigum eru því handahófskenndir og eru því fjölmörg dæmi um að saklausir menn hafi verið dæmdir til hárra refsinga og æru missis, án minnstu sannana og er það á almanna vitorði.

Í þessu máli fallast dómarar Landsréttar á að hlustandi Útvarps Sögu sem lagði umtalsverðar fjárhæðir í nokkur skipti inn á reikning eiganda stöðvarinnar, sem hún þekkti reyndar ekki neitt, en kemur síðan tveimur árum síðar og gerir kröfu um endurgreiðslu allrar fjárhæðarinnar, sem dómurum er síðan ætlað að trúa að hafi í raun og veru átt að hafa verið lán til bráð ókunnugar manneskju, án nokkura kvittana eða skuldaviðurkenninga.

Nú vill það til að þessi útvarpsstöð sem Arnþrúður á, er eingöngu rekin fyrir auglýsingatekjur og þó sérstaklega fyrir frjáls framlög einstaklinga á borð við mig og aðra þá sem aðhyllast frjálsa og óháða útvarpsstöð í því spillta hlutdræga fjölmiðla umhverfi sem við búum því miður við.

Að lokum verð ég að lýsa fyrirlitningu minni á ríkisstarfsmanni nokkrum sem ræðst ítrekað að Arnþrúði með svívirðingum og rógi á opinberum vettvangi, sem hlýtur að varða við allt eðlilegt laga umhverfi, en til að bæta gráu ofan á svart, þá er illfyglið vígður prestur í einni fallegustu kirkja Reykjavíkur og nær örugglega handgenginn biskupi.

Arnþrúður þarf að endurgreiða