Stríðið við Rússland.

Líkt og Vidkun Quisling er sagður hafa verið leppur Hitlers og Þriðja ríkisins, þá er Volodmir Zelinskyy engu síður leppur Bidens, NATO og ESB í þessari fjórðu herferð "okkar" gegn Rússum, allt frá tilraunum Karls tólfta, Napóleons og Hitlers.

Þessi síðasta tillaga utanríkisráðherra Selenskis um friðarviðræður, með þessum fáránlegu ,skilyrðum um stríðsglæpadómstól og krafa leikarans sjálfs um brottrekstur Rússlands úr Sameinuðu Þjóðunum er hreinlega út í hött. Ef á annað borð á að byrja á þess háttar refsi-aðgerðum, þá er listinn langur og óþokkarnir sannarlega báðu meginn, sem jafnvel þeir blindustu ættu að sjá.

Á síðustu áratugum hafa Rússar sætt ýmiskonar refsiaðgerðum og útilokunum fyrir hitt og þetta, en Bandaríkjamenn og meðreiðasveinar þeirra ætíð verið góðu karlarnir - líkt og viðtekin og auðmjúk skoðun okkar í því máli, líkt og í öllum öðrum hér á landi, líklega alveg frá því að við, hlutlaus þjóðin vorum hernumin 10.maí 1940.

Það er sorglegt að óvilhallur fréttafluttningur finnst vart hér á landi, nema mögulega á einni lítilli fjársvelltri útvarpsstöð, sem unnið er gegn bæði leynt og ljóst af undirlægjum ráðamanna.

Hvað átökin í Úkraínu varðar, þá er rússnesku hermönnunum örugglega jafn kalt og þeim úkraínsku og þegar að áróðri fjölmiðla kemur, þá er hann auðvitað hjá Rússum þvert á þann sem kyrjaður er hér vestan-megin alla daga.

Það er þó löstur við öll mannréttindin og fjölmiðlafrelsið hjá okkur, að maður verði að leita frétta af nær daglegum mótmælum gegn stefnu Bidens og Selenskis á meginlandi Evrópu, í fjölmiðlum landa víðs fjarri, þar sem virðist að auki mega greina meiri samúð með sjónarmiðum Rússa en Úkraínu og NATO.

Að lokum væri gaman að fá haldgóð rök fyrir muninum á stuðningi okkar við sjálfstæðis yfirlýsingu Kósovó frá Serbíu og hins vegar andstöðunni við sjálfstæðis ákalli austurhéraða Úkraínu.

Og hvers vegna ofan á vesældina alla, sætta svokallaðir blaðamenn og fjölmiðlafólk sig líka þegjandi og aðgerðalaust við fangelsun Julians Assange?

Vonast eftir friðarviðræðum í febrúar

Loksins.

Það er auðvitað ánægjulegt að yfirvöld hafi loks beðið Erlu að fullu fyrirgefningar vegna illræmdu dómsmorðana í Geirfinns- og Guðmundarmálunum. Auðvitað eru bæturnar smánarlegar, þar sem þær duga vart til kaupa á ódýrasta kjallaraherbergi fyrir Erlu til að eyða síðustu árunum í.

Það er einungis sorglegt að einn eða fleirri fjórmenningana sem líka máttu hýrast saklausir í Síðumúlanum sjái ekki líkt og flest allir, að þeir voru valin skotmörk yfirvalda löngu áður en krökkunum voru lagðar línurnar í yfirheyrslunum og einangruninni. Þau höfðu ekki heldur stuðning verjenda eða lögmanna, líkt og þeir Magnús eða Bolli, sem lýstu þó í viðtölum eftir að þeim var sleppt hve hörmulega þeim leið í vistinni.

Auðvitað er mergurinn málsins sá, að það ætti að blasa við öllum að það er augljóslega fráleitt að Erla, Sævar og Viðar hafi getað verið búin að sammælast um þessar ásakanir á hendur Bolla og Klúbbsmönnum, því þau komu sannarlega aldrei nálægt þessum tveimur mannshvörfum eins og allir viðurkenna nú, þrátt fyrir allar hinar fráleitu ásakanir yfirvalda sem hinir raunverulegu Leirfinnssmiðir málsins spunnu og því ætti öll kraumandi reiði og biturð fjórmenningana fremur að beinast gegn þeim sem sannarlega eiga það skilið.

Hagsmunir ríkisins að ljúka máli Erlu

Spaugilegt dæmi um spillta stjórnsýslu.

Þetta síðasta dæmi um gengdarlausa hagsmunagæslu valdhafa í þágu umbjóðenda sinna er auðvitað smámunir í samanburði við öll þau rán og myrkraverk sem landsmenn eru trakteraðir á alla daga.

Þessar hundrað milljónir eru auðvitað hreinir smáaurar í samanburði við góssið sem þetta hyski, eða landráðapakk, eins og ég myndi kalla það, vinnur leynt og ljóst að sölsa undir sig alla daga, en gjörningurinn undirstrikar og sannar illan ásetninginn.
Það er nefnilega ein önnur einkarekin útvarpsstöð hér á skerinu, sem líkja má við flein í holdi stjórnvalda, því þar er orðið frjálst og öll viðhorf og sjónarmið viðruð þar óheft í beinni útsendingu.

Sú litla stöð sem um ræðir er þrátt fyrir smæðina örugglega ein vinsælasta útvarpsstöð þjóðarinnar, þó svo hún hljóti ekki eina krónu í stuðning af sýndar-fjölmiðlastyrk ráðherrans, eða þessari síðustu viðbót stjórnvalda og er því eingöngu fjármögnuð af frjálsum framlögum hlustenda stöðvarinnar, þó svo þeir sömu hlustendur séu að auki þvingaðir til að greiða tugþúsunda nefskatt til ríkisfjölmiðilsins.

Spaugilegt er þó ætíð að hlustendur Útvarps Sögu skiptast í tvo hópa, þá sem segjast hlusta mikið á hana og svo þá sem segjast alls ekki þola hana - hvernig sem þeir nú komast að því?

Styrkjum til fjölmiðla komið í góðan farveg

Færeyingar eru ekki vitlausir.

Tilefni nafngiftar færslunar er auðvitað fiskveiðisamningur sá sem Færeyingar og Rússar hyggjast endurnýja með hagsmuni beggja í fyrirrúmi, en eins og kom fram í viðtölum við nokkra færeyska stjórnmálamenn, þá skipta þessir samningar fiskvinnsluna, sérstaklega á norður-eyjunum miklu máli, auk þess að þessir dýrmætu samningar fyrir Færeyinga væru aðeins brota-brot af öllum þeim viðskiptum sem ESB stundar stöðugt við þá sömu Rússa.

Það er spaugilegt að ekki er unnt að finna frétt, né stafkrók um þessa samninga frænda og reyndar vina okkar hér á mbl.is, hvort sem það skýrist af ritstjórnarstefnu eigenda, manneklu eða vanhæfni svokallaðra blaðamanna miðilsins, en hlálegt er það allavega.

Þetta hugrekki frænda okkar gegn áróðursstríði okkar gegn Bolsévikunum að þessu sinni vegna Úkraínu dregur óneitanlega fram ýmsar minningar, en hvað okkur mörlanda varðar, þá finnst mér ætíð fyndið og ógleymanlegt þegar Heimsmeistaramótið í knattspyrnu var haldið í Moskvu 2018 og reglulegar viðskiptaþvinganir í gangi þá, vegna meintra tilrauna Rússa til að eitra fyrir rússneskum feðginum í Englandi eða eitthvað í þá áttina, en þar náði undirlægjuháttur Íslendinga að mínu mati hæstu hæðum.

Íslenska knattspyrnulandsliðinu tókst í fyrsta og jafnvel eina skiptið að ná inn sjálfa úrslitakeppnina í knattspyrnu, en Forseti okkar Íslendinga sat heima og þorði ekki að mæta til að styggja ekki leiðtoga ESB eða NATO. Afsökunin var reyndar enn lélegari, en hún var sú að hann þyrfti að vera viðstaddur til að halda upp á afmæli Jóns Sigurðssonar - daginn eftir.

Auðvitað mættu forsetar og leiðtogar þátttökulandana til hvetja og styðja sína menn til dáða burtséð frá öllum boðum og bönnum - nema Guðni.

Lætur fjölmenningin á sér kræla?

Um þessar mundir taka hrakspár margra að raungerast í ljósi frétta fjölmiðla, sem erfitt er að andmæla - því miður.

Reyndar má telja fram litríka mannlífsflóru, t.a.m. í auknu spennandi framboði á gómsætum skyndibitum í bæjum og borgum landsins, en borið saman við beinar og óbeinar afleiðingar ástandsins, þá þykir mér skatan og þorramaturinn enn ljúfengari en nokkurn tíma áður.

Sturlungastyrjöld í undirheimunum

Hvort er betri brúnn eða rauður?

Hljómar það ekki mótsagnakennt að án minnstu fyrirhafnar megi vísa einstaklingum sem álitnir eru með óskilgreind tengsl við illræmd vélhjólasamtök úr landi á sama tíma og ekki má á það minnast að grenslast fyrir um uppruna, aldur eða hvað þá saka-eða ferilskrár allra þeirra einstaklinga sem hingað streyma skilríkjalausir í leit að nýju upphafi.

Telst það fjarstæðukennt að láta það hvarfla að sér að gruna einstakling með nýtt vegabréf frá Venesúela upp á vasann, sem skilur þó aðeins arabísku, að hann gæti verið hluti af leyfum hinna blóðugu herja ISIS sem enn heldur til í NV horni Sýrlands, helst víst undir vernd Tyrkja og verið er að mjatla út í rólegheitum?

Liðsmönnum vélhjólagengis vísað úr landi

Óþolandi peningaplokkið hér á skítaskerinu.

Þessar síðustu glufur sem borgaryfirvöld virðast hafa fundið til að kreista peninga af öllum akandi sem minnsta erindi eiga í borgarlandið, gefa raunsæja mynd af þeim hugsanahætti stjórnvalda og sérstaklega þeirra sem ríða röftum hér í höfuðborginni.

Helstu ástæður þess hvað alla hluti sem nöfnum tjáir að nefna er að allir sem vettlingi geta valdið virðast hyggja á flótta til vinarlegra og eðlilegra umhverfis, nánast hvert sem er út fyrir landsteinana.

Skattlagning getur átt fullan rétt á sér, en eins og margföld álagning fyrir sömu oftar en ekki fáránlega lélega þjónustuna líkt og æpir hreinlega á hvern íbúa Reykjavíkur, sem að nánast öllu leyti, minnir á sögurnar um Fógetan gráðuga í Notthingham og aðfarir hans, nema hér í saltinu, óþrifunum og nýja borgarskipulaginu er því miður enginn Hrói höttur til bjargar.

Þetta stutta reiðikast mitt varðandi þessa auknu innheimtu fyrir það eitt að leggja ökutæki á þröngum og fáránlega illa skipulögðum götum bæjarins, sem auðvitað blasir við öllum er ömurlegt, en glæpsamleg spilling og vanræksla sömu yfirvalda er auðvitað önnur saga og öllu svakalegri.

Berjast um stæðin og greiða gjald

Herskár aðmíráll á Hringborði norðurslóða.

Aðmíráll­inn Rob Bau­er, formaður her­mála­nefnd­ar Atlants­hafs­banda­lags­ins hefði líkt og segja má reyndar um meirihluta vandlega "upplýstra" vesturlandabúa bæði getað haft gagn og gaman af þýsku laugardags kvikmyndinni á RÚV um gamla nasistann Leander og ferðalag hans um Úkraínu í aðdraganda innrásar Rússa, því myndin sýndi einmitt hvað kín­verski sendi­herr­ann, He Rulong átti við þegar hann sagði að Kín­verj­ar vildu skoða inn­rás Rússa í Úkraínu í sögu­legu sam­hengi og að heim­ur­inn þyrfti að skilja grund­vall­ar­or­sök­ina fyr­ir ástand­inu.

Spenna milli Kína og NATO greinileg á fundi Hringborðs norðurslóða

Blessað góða fólkið skoðar gáma og gömul sendiráð.

Fréttin um ófremdarástand það sem nú blasir við í húsnæðismálum þjóðarinnar, líkt og margir hafa reyndar lengi varað við hefst á eftirfarandi málsgrein:

"Guðmund­ur Ingi Guðbrands­son, fé­lags- og vinnu­markaðsráðherra, seg­ir stór­ar áskor­an­ir fylgja mót­töku flótta­fólks"

Það er auðvitað skiljanlegt að ráðherran og þý hans velti vöngum yfir hvernig leysa megi húsnæðis vanda þeirra þúsunda vandalausra sem nú streyma stjórnlaust inn í landið í boði hans og hans líkra. Væri það ekki frábært ef rykið yrði dustaðir af gömlum hetjum á borð við Davíð Oddsson ritstjóra og þeir skikkaðir til að ráða alvöru fréttamenn í stað þeirra að því virðist, verklausu ónytjunga sem fyrir eru, til þess að fylgja eftir framkvæmd alvöru hugmynda til lausnar vandans eins og t.a.m. sú eftirfarandi:

Jón Magnússon Hæstaréttarlögmaður og fyrrverandi alþingismaður hvetur í bloggi sínu hér á mbl.is góða fólkið til að standa við skoðanir sínar, stefnu og fyrirheit og segir orðrétt:

"Við þessar aðstæður má ætla að þessir úr hópi "góða fólksins", sem ábyrgð ber á vandamálinu, opni nú heimili sín og bjóði hælisleitendur velkomna til gistingar hjá sér t.d. þingflokkar VG,Pírata og Samfylkingarinnar. Dagur B. Eggertsson borgarstjóri, Hallgrímur Helgason meint mannvitsbrekka, Karl Th. Birgisson, sem og Unnur Brá Konráðsdóttir fyrrv. þingmaður og Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir ráðherra"

Skoða gáma og gömul sendiráð

Siðferðilegt hróp gamlingja.

Hér á Íslandi virðist flest sem nöfnum tjáir að nefna á hraðri leið til andskotans ýmist vegna landlægrar spillingar eða þá einfaldlega vegna heimsku, sem virðist t.a.m. vera helsta driffjöðurin í þessu fáránlega hælisleytenda blæti öllu saman.

Staðan hér er líka sú að fyrir utan sjálfa elítuna í sínum fílabeinsturnum, þá virðist mér að flestir þeir almennu borgarar sem enn geta vettlingi valdið, ýmist vera flúnir eða að skoða aðra vænlegari kosti til að eyða ellinni, fremur en í þeirri örbirgð sem hér stendur okkur til boða og fer hratt versnandi.

Gista á beddum í Borgartúni