Undirgefnir eða vesælir Íslendingar?

Morgunblaðið birtir ekki sérstaka frétt varðandi embættistöku Pútíns hér í netútgáfu blaðsins heldur nefnir hana aðeins í framhjáhlaupi með myndskreyttri frásögn af bölbænum ekkju Navalnis í garð forsetans í tilefni dagsins.

Hlægileg tilþrif fréttaflutnings blaðamanns RÚV eru ekki ólík kollegans á Mogganum, því þar er fyrirsögn sömu fréttar: FJÖLDI RÍKJA SNIÐGENGUR INNSETNINGARATHÖFN PÚTÍNS, en neðar í fréttinni má þó lesa eftirfarandi: Fulltrúar Frakka og nokkurra Evrópusambandsríkja verða viðstaddir, þrátt fyrir beiðni úkraínskra ráðamanna um að gera það ekki. Þýskaland, Bretland, Kanada og Eystrasaltsríkin senda enga fulltrúa.

Þó ekki sé minnst á það, þá fer engum sögum af fjarveru Íslands við athöfnina, þrátt fyrir vasklega framgöngu ríkisstjórnar okkar, auk að sjálfsögðu titrandi forsetans, varðandi hetjulega lokun sendiráðs okkar í Moskvu - en það virðist ekki metið að verðleikum við okkur - snöft.

Þessi fréttaflutningur er því miður allur í stíl við litríkar glaðlegar fréttir af fulltrúum Íslands dansandi og syngjandi með barnamorðingjunum í Malmö í kvöld - ógeðslega lélegt!

Kallaði Pútín „lygara, þjóf og morðingja“

Bandarískum háskólanemum enn og aftur nóg boðið - Deja Vu

Það þykir lítt fréttnæmt hér á landi, að ungt fólk og háskólanemar í Bandaríkjunum mótmæli þjóðarmorði því sem þarlend yfirvöld fjármagna og gyðingar í Ísrael framfylgja af fordæmalausri grimmd og hörku. Hér á Íslandi láta yfirvöld og almenningur þær róstur þó ekki raska ró sinni og blindri hlýðni við blessaða bandamennina.

Þessi ófriður og læti rifja upp aðra tíma og önnur mótmæli ungs fólks í Bandaríkjunum sem kennd hafa verið við blóm og tónlist, en þar var um að ræða andstöðu og aðgerðir ungs fólks sem gat ekki lengur horft upp á viðurstyggilegt framferði yfirvalda, bæði í ofsóknum og öfgafullum fordómum þeirra gegn eigin borgurum á heimavelli, en ekki síður gegn blóðugum stríðsrekstri þeirra út um víðan völl og oftast undir merkjum heilagrar baráttu gegn óþokkum eða kommúnisma.

Vekur þetta allt ekki upp einhverjar minningar hjá okkur sem nutu þess að upplifa 68-kynslóðina og næstu áratugina þar á eftir?

Vísa mótmælanemendum úr skólanum

Stríðsþáttaka hlýtur að vera mál fyrir þjóðaratkvæðisgreiðslu.

Eru stjórnvöld og kjörnir fulltrúar Íslands að ganga af göflunum hugsaði ég við lestur fréttarinnar um samþykkt þingsályktunartillögu Bjarna Benediktssonar um beinan stuðning Íslands við Úkraínu 2024-2028 og það mótatkvæðalaust.

Íslendingar hafa líklega flestir kosið þessa sömu þingmenn til að gæta hagsmuna okkar, því af nógu er að taka af áskorunum hér á Íslandi, eins og hver heilvita maður sér og varla á það bætandi að ögra stærsta kjarnorku stórveldi sögunar, því hernaðaraðstaða NATO á Íslandi hlýtur að verða með fyrstu skotmörkum Rússa, ef þeir sjá sér ekki annað fært en að beita öllu afli og þá er of seint fyrir okkur að iðrast.

P.S.

Það er reyndar álit margra að Bandaríkin hafi loks náð sér fyrst á strik eftir kreppuna miklu í síðari heimsstyrjöldinni og gætu þeir nú á fallandi fæti verið að hugsa um að endurtaka leikinn?

Ekki sammála um stuðning Íslands við Úkraínu

Staðgengill Blinkens á Íslandi?

Það er niðurlægjandi að vera Íslendingur á tímum sem þessum, þegar enn ein sæt stelpu fígúra sem hlotið hefur skjótan frama, líkt og sætum stelpum er lagið í þessum heimi okkar miðaldra karla, þykist tala fyrir hönd íslensku þjóðarinnar, þegar hún er einungis að hlýða og framfylgja fyrirmælum annara hagsmuna en þeirra sem hún þiggur þó laun fyrir að þjóna.

Þórdís þessi sannar nú endanlega með hlægilegri fordæmingu sinni á þessum aðgerðum eða fremur aðvörun Írana hver er raunverulegur atvinnuveitandi hennar er, því ekkert heyrðist í henni þegar Ísraelar sprengdu fyrirvaralaust sendiráð Írana í Sýrlandi og lætur sér fátt um finnast um þjóðarmorðið á Gaza, svo ekki sé minnst á fáránlegar ögranir hennar fyrir hönd Íslands gegn Rússlandi.

Öll framkoma og aðgerðir Þórdísar þessarar sanna það svo ekki verður um villst að þeir sem hún þjónar, eru í raun og sanni eftir sem áður, feitir miðaldra karlar, nema nú flestir staðsettir Vestanhafs fjarri þjóð hennar og örugglega með kollhúfur.

Ísland fordæmir árásina

Kolsvartar framtíðarhorfur.

Það virðist nú augljóst að nýr Matvælaráðherra, Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir ætlar að fylgja í fótspor Svandísar Svafarsdóttur og koma í veg fyrir að Íslendingar geti hafið hvalveiðar á komandi vertíð. Þessi viðbrögð koma engum á óvart og síst samstarfsflokkunum, því nú snúast allar aðgerðir stjórnarflokkana hvers um sig, aðeins um að afla sem mests fylgis fyrir næstu kosningar, sem gætu dunið yfir fyrr en varir.

Það eru yfirvofandi skelfilegar hamfarir á Íslandi, hvort heldur vegna heimskulegra og alls ástæðulausra ögrana okkar gegn fyrrum vinveittu kjarnorkustórveldi eða í annan stað vegna staðbundinna náttúruhamfara líkast til sömuleiðis á Reykjanesi og nær örugglega stórfellt fjármálahrun sem þýðir endanlegt gjaldþrot millistéttarinnar og í framhaldinu hrun og gjaldfall ríkisins, sem ekki verður umflúið að þessu sinni með ámóta ræfils leppa á Alþingi líkt og 2008 og nú síðast með nýjan samvinnuþýðan Forseta á Bessastöðum - ef að líkum lætur.

Ef einhverjum þykir ég óþarflega svartsýnn, þá bendi ég á fyrstu viðbrögð eða skorts á slíkum varðandi hvalveiðarnar og auðvitað bikasvart efnahagsástandið á Íslandi, þar sem fnykinn leggur beinlínis frá Kviku og TM björgunaraðgerðunum svo ekki sé minnst á nauðungar sölu Marels, flugfélagið Erni og Flugakademíuna, svo ekki sé minnst á erfiðan rekstur Play og Icelandair.

Að þessu sögðu, þá er erfitt að láta sér til hugar koma bjargráð fyrir framtíð Íslands aðra en þá að í fyrsta lagi að kjósa sannan þjóðernissinna og öryggisventil á Bessastaði, sem kvittar ekki upp á föðurlandssvik, heldur leyfir þjóðinni að kjósa bindandi um EFTA, NATO, ESB og síðast en sannarlega ekki síst aðild að BRICS og auðvitað ætíð að treysta á æðri máttarvöld varðandi duttlunga náttúruafla Íslands.

Leggja fram vantrauststillögu í næstu viku

Fátt að frétta af Austur- vígstöðvunum?

Það er von að Selenski óski Bjarna Benediktssyni til hamingju með Forsætisráðuneytið og ekki verður gleðin minni ef Katrín Jakobsdóttir vopnasystir hans nær að hreppa Bessastaði.

Minna er fjallað um þá staðreynd að fleiri A-Evrópuríki virðast nú snúast á sveif með Rússum, líkt og blasir nú síðast við með sigri Pellegrini í embætti forseta Slóvakíu, því Moldóva, Serbía og Hvíta Rússland eru þegar staðfastir bandamenn, líkt og í raun og veru gildir hvað Ungverjaland varðar.

Evrópa er einungis lítill hluti jarðar, hvernig sem á það er litið og ef á heildina er litið, þá eiga Rússar vísan stuðning yfirgnæfandi meirihluta plánetunar, þó áróður og þöggun frétta hér á Vesturlöndum minni einna helst á Volkssturm Göbbels á síðustu dögum Þriðja Ríkisins.

Bein þáttaka Íslands í stríðsrekstri NATO við Rússland er ekki aðeins heimskuleg, heldur er beinn stuðningur íslenskra stjórnvalda við vopnakaup beinlínis stórhættulegur og áreiðanlega tekinn í andstöðu við vilja og samþykki meirihluta landsmanna.

Hvað hagsmuni Bandaríkjana í þessari styrjöld varðar, þá eru þeir augljósir, en fyrir Íslendinga og Evrópu alla getur þetta stríð orðið hrein Ragnarök - og það mögulega í orðsins fyllstu merkingu.

Aðgerðaleysi og skilningur kjörina fulltrúa Íslendinga á hörmulegu framferði gyðinga gegn heimamönnum í Palestínu er á sömu bókina lagt og hefur Ísrael þegar verið ákært fyrir stríðsglæpina og barnamorðin sem einfaldlega þýðir, að þau Katrín, Bjarni og Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir geta að öllum líkindum átt yfir höfði sér ákæru um aðkomu eða meðvirkni að þjóðarmorði, ef dómur gengur eins og að líkum lætur í Haag.

Selenskí óskar Bjarna til hamingju

Hver verður næsti sómi Íslands, sverð þess og skjöldur?

Enn bætist í þann hóp manna og ekki síður kvenna, sem ásælast að ná kjöri í æðsta embætti íslenska lýðveldisins. Allt fyrirkomulag komandi kosninga er álíka kjánalegt og virðist loða við flestar eða nær allar aðrar framkvæmdir hér á landi, hvort sem um er að ræða fjármála eða verklegar framkvæmdir eins og hvívetna blasir við - án þess að fara nánar út í þá sálma.

Í stuttu máli lítur út fyrir að næsti forseti þjóðarinnar verði kjörinn með einungis nokkura prósenta fylgi öfgafullra hagsmunatengdra stuðningsmanna, líkt og auðveldlega má gera sér í hugarlund, hvern svokallaðir hinseginn kjósendur og nánustu aðstandendur þeirra munu kjósa í sumar.

Aðrir frambjóðendur sem líklegir þykja til dáða og eiga sér dygga stuðningsmenn eru ýmist vinsælir spaugfuglar, eða yfirlýstir erindrekar erlendra hagsmuna og herskáir NATO dindlar, sem láta sér auðvitað fátt um finnast þegar að raunverulegum framtíðarhorfum föðurlands þeirra kemur.

Því miður verður að segjast að enn syrtir í álinn fyrir lýðveldið unga, þrátt fyrir fögur fyrirheit og ríkulegan heimamund.

Katrín býður sig fram til forseta

Tilefnislaus stríðsyfirlýsing Bjarna.

Þar kom að því að spillt ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur fyllti mæli heimskunar með þessari síðustu yfirlýsingu utanríkisráðherra okkar, nema því aðeins að þetta sé aðeins enn eitt skref í þá helfarar átt sem forsætisráðherra er bendluð við að styðja, en með þessu útspili er fokin út í veður og vind nokkur einasta ástæða fyrir Rússa og félaga, að þyrma helstu höfnum og flugvöllum á Íslandi ef átök stórveldana breiðast frekar út.

Það ætti hverjum heilvita manni að vera ljóst að þessar ögranir og aðgerðir stjórnvalda á Íslandi eru í beinni andstöðu við allar heilagar yfirlýsingar Lýðveldisins um ævarandi hlutleysi.

Ísland leggur til 300 milljónir í kaup á skotfærum

Hvað hrjáir Bjarna?

Sú tillaga tillaga Bjarna Utanríkisráðherra að setja árlegt framlag frá íslenskum skattgreiðenduma í stríðsrekstur gegn Rússum er mögulega hans bilaðasta frá upphafi og hlýtur að vera einhverskonar skálkaskjól frá einhverjum óþægilegum vafningum.

Fyrir það fyrsta hafa Íslendingar aldrei átt neitt sökótt við Rússa og fyrir aðra en alvarlega minnisskerta eða heilaþvegna þá liggur upphaf Úkraínu deilnana, sem hlutu að leiða til stríðsins alveg ljóst fyrir.

Hér á Íslandi, sem verið var að kjósa landið með hreinasta loft jarðar, er þörf fyrir allar tekjur okkar í eigin rekstur og framfærslu, en ekki í einhverja herskáa pólitíska loftlags vímu þvælu - eins og allir og ekki síst svokallaðir ráðamenn ættu að reyna að fara að skilja.

Leggur til langtímastuðning við Úkraínu

Er Þórdís kona ein?

Það dylst engum hver fer með stjórn Fjármálaráðuneytis Íslands og dugir þá skammt að vera titluð sem Fjármálaráðherra og og koma með hetjulegar yfirlýsingar, um aðhald og heilyndi, ef blákaldur raunveruleikinn gengur þvert á öll þau fyrirheit, líkt og virðist eiga við um kaup Landsbankans á TM, einungis til að gera hann vænlegri til sölu og næstu einkavæðingar.

Þær eru líka óneitanlega gróflega undarlegar áætlanir Lilju samráðherra hennar um ríflega 40% hækkanir listamannalauna á þessum síðustu og verstu tímum stórs hluta þjóðarinnar.

Benda þessir furðulegu feminísku VAFNINGAR til þess að þjóðarbúið sé á hraðri leið til fj...?

Þórdís Kolbrún: Ríkisfyrirtæki á ekki að kaupa tryggingafélag