Áhyggjufullir fréttamenn.

Það er nú gleðilegt að svokallaðir fréttamenn og ekki síður fréttakonur geti nú tekið gleði sína eftir að hafa haft umtalsverðar áhyggjur af hvar rússneski andófsmaðurinn Alexei Navalní væri niðurkomin þessa síðustu daga, líkt og lesa hefur mátt hér í fréttum mbl.is.

Það fer nú minna fyrir fréttum af Julian Assange þessa dagana, enda lítið spennandi að velta vöngum yfir svoleiðis rudda, sem leyfði sér að birta neikvæðar myndir af kæru vinum og bandamönnum okkar beint upp í opið geðið á okkur - Þvílíkt og annað eins.

Navalní fundinn í fanganýlendu

Vanvirða stjórnvöld vilja þjóðarinar?

Meirihluti Íslendinga er sem þrumu lostinn yfir hryllilegri slátrun ísraelskra gyðinga á heimamönnum í Palestínu. Nú hefu farið fram skoðunarkönnun meðal þjóðarinnar á hvort Ísland eigi að leyfa Ísrael að taka þátt í Evróvísion líkt og ekkert sé, en Íslendingar hafa greinilega svarað: NEI og þeim úrskurði ber stjórnvöldum að fylgja, án nokkura málalenginga.

Mikill meirihluti þjóðarinnar vill útiloka Ísrael

Ásýnd Belsebúb.

Er það bara ég sem sé sjálfan myrkrahöfðingjann blasa við á myndum og í orðum og athöfnum Benjamíns Netanjahú? Nei sennilega eru það ófáar milljónir um heim allan sem eiga það sameiginlegt með mér - og þeim fer örugglega fjölgandi.

Nú vantar aðeins að Katrín Jakobsdóttir og íslensk stjórnvöld sendi Ísraelsmönnum grátbólgnar samúðarkveðjur vegna þessara þriggja gísla sem þeir sjálfir skutu á færi.

Það fer minna fyrir samúðinni og stuðningnum við aðstandendur hinna nær tuttugu þúsunda meindýra, eins og gyðingar kalla Palestínumenn, sama hvort um kristna eða múslíma, saklaus börn eða konur er að ræða og er þessi óskiljanlegi harmleikur örugglega margfalt hræðilegri en verstu stríðsglæpir síðari heimsstyrjaldarinnar.

Þeir sem blanda gyðingdóm saman við kristni, eflaust í góðri trú gætu mögulega reynt að verða sér úti um Nýja testamentið sér til gagns og gamans, en það endilega í eldri útgáfu, vegna seinni tíma breytinga og aðlögunar nýrrar prentunar, sem tröllríður öllu á þessum síðustu myrku tímum, eins og við öll getum þó verið sammála um.

Öll þjóðin syrgir þetta kvöld

Er Katrínu treystandi?

Katrín Jakobsdóttir er enn við sama heygarðshornið hvað það snertir að faðma og lofa Selenskí gulli og stuðningi við hvert tækifæri og vill greinilega ekki vera eftirbátur Þórdísar fyrrverandi Utanríkisráðherra við að standa í fylkingarbrjósti í baráttuni gegn Rússlandi og Pútín.

Þessi síðustu knús og heitbindingar eru eflaust vel þeginn, því nú virðist vera farið að halla verulega undan fæti hjá leikaranum og ýmislegt bendir til að ráðningatími hans sé brátt á enda, sem flestir aðrir en þær Katrín og Þórdís sjá, líklega þó að Bjarna vafningi meðtöldum.

Það fellur líklega í þurran og ófrjósaman jarðveg hjá þessum fræknu herskáu dömum að benda þeim á nýjar upplýsingar úr þjóðarpúlsi Gallup, en þar kemur fram að fjárhagur heimilanna hefur versnað síðan í byrjun árs. Fleiri heimili safna skuldum en áður og fleiri nota sparifé sitt til að greiða skuldir. Þriðjungur nær endum saman með naumindum og að helmingur fólks safnar skuldum og nær vart endum saman.

Það er annars alveg ótrúlegt hvað almenningur á Íslandi lætur spila með sig.

Lofaði áframhaldandi stuðningi við Úkraínu

Er andspyrna göfug eða hryðjuverk?

Það er gömul saga og ný, að mótspyrna gegn ríkjandi yfirvöldum er kölluð hryðjuverka starfsemi og þeir sem taka þátt í þeirri starfsemi kallast hryðjuverkamenn.

Það ætti í raun og veru ekki að vera nauðsynlegt að telja upp dæmi um sambærileg samtök á borð við Hamas, sem eru frelsissamtök hernumdra og undirokraðra Palestínumanna og mætti þá eðlilega fyrst nefna hópinn sem sprengdi King David hótelið í Jerusalem með miklu mannfalli að mig minnir árið 1946 en þá var einmitt foringi hryðjuverkahópsins, maður að nafni Menachim Begin, sem síðar varð forsætisráðherra Ísrael, auk þess að taka fleirri þekkta og eftirlýsta hryðjuverkafélaga sína með sér til æðstu metorða í stjórn nýja landsins þeirra.

Andspyrnuhópur gyðinga í gettóinu í Varsjá voru kallaðir hryðjuverkamenn eða terroristar af þýskum yfirvöldum í síðari heimstyrjöldinni og sama máli gengdi þá um andspyrnuhópa í öðrum hernumdum löndum Þjóðverja og hver man ekki eftir baráttu Viet-cong skæruliða og Castro á Kúbu - allt svokallaðir hryðjuverkamenn.

Hvergi í þessari upptalningu minni hafa viðurlög hernámsvalda þó komist í hálfkvisti við hinar síðustu ólýsanlega skelfilegu hemdaraðgerðir Ísraelsmanna gegn því sem næst varnarlausum íbúum Palestínu.

Að mínu mati er einungis um tvær leiðir að ræða, en sú betri væri að Friðargæslulið SÞ væri sent í stórum stíl til landsins og sæi um að framfylgja tveggja ríkja aðskilnaðinum, sem marg oft hefur verið rætt og samið um, eða í verra fallinu að veita Palestínumönnum þá aðstoð sem þeir þurfa, svo þeir geti barist við hernámslið og landtökumenn Gyðinga á jöfnum fæti.

Yfirgnæfandi meirihluti kaus með vopnahléi

Íslenskir óþokkar.

Bjarni Benediktsson, Utanríkisráðherra Íslands, opinberar innræti sitt með ágætlega með þessari ótrúlegu fullyrðingu sinni um að sögulega hafi Ísland ekki slitið stjórnmálasambandi við aðrar þjóðir aðrar en Breta tímabundið, þrátt fyrir nýorðin óskiljanleg stjórnmálaslitin við vinaþjóð okkar Rússa, sem oftar en einu sinni hafa reynst okkur betri en þessir svokölluðu bandamenn okkar, sem greinilega hafa mörg okkar eða þá a.m.k. karla á borð við Bjarna Ben í vasanum og það í orðsins ýtrustu merkingu.

Ríkisstjórn okkar öll, svo ekki sé minnst á biskups-kvensuna ættu að skammast sín svo rækilega fyrir meðreiðina og linkuskapinn, að þeim verði ekki svefnsamt yfir hátíðarnar, frekar en öllum þeim sem geta ekkert aðhafst til hjálpar fólkinu og börnunum á Gaza.

Ég reyni að láta þetta verða minn síðasta dóm í bili yfir íslenskum óþokkum, ef ég mögulega get setið á mér.

Slæm hugmynd að slíta stjórnmálasambandi

Bandaríkin eru óumdeilanlega mesta hryðjuverkaríki jarðar.

Enn og aftur sýna Bandaríkin innræti sitt, reyndar líkt og ætíð þegar þjóðir heims fordæma og reyna að koma í veg fyrir landrán og þjóðarmorð Ísraelsmanna á svo til varnarlausum Palestínumönnum.

Þessar tvær þjóðir eiga það sameiginlegt að álíta að þær séu guðs útvöldu þrátt fyrir að margt bendi til að þær séu einmitt erindrekar hins illa mér á jörðu - eins og óteljandi dæmi bera vott um.

Aumkunarverðastir eru þó þeir einstaklingar sem styðja í orði og borði græðgi og illvirki óþokkana sem nú opinberast í öllu sínu veldi í hörmungunum á Gaza og telja jafnvel til að bæta gráu ofan á svart, sjálfa sig ganga á vegum einhverra góðra afla.

Bandaríkjamenn beittu neitunarvaldi

Ákæra fyrir meðvirkni að stríðsglæpum.

Lögum samkvæmt ber hverjum að koma slösuðum til aðstoðar og ennfremur segir að hver sá sem stendur mann að broti sem sætt getur ákæru og varðað getur fangelsi hefur heimild til að handtaka hann.

Varðandi hræðilega og nær dagleg þjóðarmorðin á Gaza, þá vil ég sem óbreyttur borgari ákæra Forseta Íslands, ríkisstjórn og alla embætismenn þjóðarinnar að meðtöldum biskupi og prestum landsins fyrir að brjóta þessi skýru lög með svívirðilegu aðgerðaleysi sínu.
Þó ekki væri nema eitt barn sprengt til dauða í Ísrael með dyggri aðstoð Bandaríkjamanna og rökkum þeirra að okkur meðtöldum, þá bæri að grípa í taumana, en þetta þjóðarmorð, sem virðist slá út Stalingrad, Dresden og Hirósíma hvað grimmd og eyðileggingu snertir og það í beinni útsendingu sjónvarpsstöðva hreifir ekki við öllum þessum valdhöfum okkar, sem bara láta þetta sem vind um eyru þjóta - helvítis kvikindin

Þjáningar fólks óbærilegar

Varðandi ósanngirni í garð bókmenntahátíðarinnar, Iceland Noir.

Það er dæmigert fyrir örugga rauntilveru sakamálarithöfundarins Yrsu Sigurðardóttur að hún eigi erfitt með að skilja að Hillary Clinton, sem hún álítur kollega sinn, en sem er þó alræmd fyrir flest annað og m.a. stuðning hennar við svívirðilegt landrán gyðinga í Palestínu og augljóst þjóðarmorð íbúanna sem fyrir eru og það jafnvel í beinni útsendingu með velþóknun margra hér, líkt og t.a.m. stjórnvalda okkar - eins ömurlegt og það nú er.

Hillary þessi kom öllum rækilega á óvart, þegar hún tapaði í forsetakosningunum 2016 fyrir Donaldi Trump og hefur þeirri líklegu tilgátu verið varpað fram, að í aðdraganda kosningana sást hún í beinni útsendingu CNN hreinlega garga af ánægju, þegar sjónvarpsstöðin sýndi í beinni útsendingu þegar misþyrmt lík Gaddafis Lýbíuforseta var dregið á eftir pallbíl svonefndra uppreisnarmanna, en einmitt þetta óhuggulega látbragð og gleðihróp hennar gengu líkast til fram af velsæmi fjölda væntanlegra kjósenda hennar.

Hvað viðhorf útgefenda og yfirvalda til bókmennta snertir, þá má til gamans geta þess að verk hins geysivinsæla danska stríðssagnahöfundar Svens Hassel, sem fjalla aðalega um svaðilfarir þýskrar refsiherdeildar á austur vígstöðvunum í síðari heimstyrjöldinni, fást ekki útgefin í Danmörku og eru ekki einu sinni í boði á dönskum bókasöfnum og í því samhengi væri líka auðvelt að gera sér í hugarlund viðbrögð gyðinga samfélagsins ef til stæði að gefa út heildar ljóðasafn læknisins, Jóseps Mengele.

Og loks til frekari útskýringar fyrir íslensku glæpasagna drottninguna hvað þjóðarmorðið á Gaza snertir og viðbröggð þeirra sem slepptu þátttöku í gleðinni, þá er það lýsandi fyrir afstöðu Íslands, að í stað þess að fordæma og slíta stjórnmálasambandinu við Ísrael, þá er þeim boðið að spila knattspyrnuleik í Evrópukeppni félagsliða hér á landi, þó flestum ætti þó að vera ljóst að Ísrael er alls ekki Evrópuþjóð og þar fyrir utan býsna auðvelt að reikna út hlutfalls líkurnar á því hve stór hluti þessara ungu kappa, sem auðvitað eru líka hermenn hafi hreinlega blóð varnarlausra Palestínubúa á höndunum.

Alveg fáránlega ósanngjarnt

Um kurteisi eða þagmælsku Morgunblaðsins?

Morgunblaðið er víðlesinn miðill og á margan hátt ágætt, þó það fylgi tíðarandanum nokkuð blint og reyni því að fara leynt með innrætið og þá helst á þann veg, að allt það sem ekki samræmist skoðunum eða hagsmunum blaðsins neyði lesandann einfaldlega að lesa á milli línanna, ef þá á annað borð er hægt að nálgast vefmiðlinn t.a.m. erlendis, sem auðvitað gildir þó ekki um hin óvinveittu og illu veldi Kína og Rúsland, en að sögn yfirmanns netöryggisdeildar mbl.is, er lokað fyrir birtingu miðilsins þar og samskipti af ótta við gagnkvæmar netárásir sem búast mætti við úr þeirri átt - svo ótrúlegt sem það nú hljómar.

Nokkur dæmi um málefni sem fara frekar leynt í Hádegismóum er t.d. uppsagnir og fordæmingar handboltafrömuða vegna styrktarsamnings Arnarlax við HSÍ og lítið er sömuleiðis fjallað um ástæður hörmulegs gengis hinnar höfuðíþróttarinnar, þ.e.a.s knattspyrnunar og þöguls samþykkis brottrekstrar, fordæmingar og útskúfunar helstu burðarstólpa karlalandsliðsins vegna misloðinna ávirðinga og mistrúverðugra heimilda, eins og frægt er orðið.

Varla er því síður tiplað á fjarlægum möguleika landsliðsins að komast á Evrópumótið, sem felst víst í að sigra illskeytt lið Ísraels sem samanstendur af harðsnúnum þrautþjálfuðum hermönnum og þar að auki ekki Evrópubúum eftir því sem best er vitað og aftur án nokkura spurningamerkja.

Annað er það mál sem fer nærri jafn dult og afstaða blaðamanna Morgunblaðsins varðandi örlög kollega þeirra, hans Julians Assange, en það er nýjasta kynlífs hneykslið, en það er auðvitað sú staðreynd sem loksins er kominn í ljós að séra Friðrik var auðvitað einungis að leita að litlum drengjum til að misnota, þegar hann þóttist vera að berjast fyrir góðum málefnum sem gerðu að þjóðin elskaði hann og dáði þangað til allt í einu núna á síðustu dögum, en nú skal helst mölva styttuna af honum eða henda í höfnina líkt og er tíðkast um þessar mundir, en þó að lokum eins og ég álít nú helst um allar þessar biluðu fordæmingar og sögufalsanir, þá held ég nú persónulega að meinið liggi oftast fremur í hugum og hjörtum siðgæðispostulana sjálfra, heldur en hjá óteljandi fórnarlömbunum þeirra.