Athyglisverð dauðaþögn um stríðið í Úkraínu.

Engar fréttir eru góðar fréttir, eins og segir í máltækinu og gæti það átt við um skyndilegt áhugaleysi vestrænna fréttamiðla á stríðsrekstri Selenskis og félaga, síðustu dægrin.

Getur það verið að nýrra og þá sannarlega óvæntra áherslu breytinga á einlægum stuðningi og hugarfari vesturlanda sé að vænta, eða getur það einfaldlega verið að áhuginn á stríði við Rússa og bandamenn þeirra sé bara fokinn út í veður og vind?

Getur það mögulega átt sér stað, að uppsöfnuð og sífellt öflugari andstaða almennings hér á vesturlöndum við öfga-kenninga stefnur í loftlags- veiru og kynjamálum og hreinlega augljósum lyga-þvælusögum sem jafnvel mætustu borgarar kyngja og fylgja í blindni og að nú sé mælirinn hreinlega fullur og tekinn að springa?

Síðasti dropinn í yfirfullan bikarinn, hvort sem varðar vaxandi spennu og þrýsting sem blasir við í Bandaríkjunum og Vestur-Evrópu, gæti nú mögulega verið krafa Hans Blix, fyrrverandi yfirmanns vopnaeftirlits Sameinuðu Þjóðanna þess efnis að ákæra Bush, Blair, Rumsfeld og fleirri samstarfsmenn þeirra fyrir stríðsglæpi og auðvitað, fyrir utan öll átök og hörmungar, má sjá ýmiss hatröm vígi öfga-ruglsins taka að hrynja, hvert sem litið er.

Vonandi fer þessu hörmulega aldarmóta tímabils rugli að ljúka.

Er Benjam­in Net­anya­hu holdgervingur hins illa?

Ég er óravegu frá að hafa einhverja yfirnáttúrulega hæfileika, en þegar ég sé skýrar nærmyndir af þessum forsætisráðherra Ísraels, þá fer samt ónota hrollur um mig.

Ég veit alveg að það eru mörg illmenni og óþverar á ferðinni í háum og lágum stöðum, sum dásömuð og önnur fyrirlitin, rétt eins og pólitískir vindar blása og okkur ætlað að fylgja í hlýðnum hópi.

En stundum gengur þó hræsnin og tvískinnungurinn fram af mér, eins og þegar kemur að auðsveipninni gagnvart framkomu Ísraelsmanna gegn svívirtum og undirokuðum Palestínumönnum, sem er svo viðurstyggileg, að það er hreinlega ógeðslegt að þetta hyski sem þykist vera trúað og gott fólk hér í nærumhverfinu, geti horft framhjá og afsakað sig með að við hefðum nefnilega verið svo vond við gyðinga fyrir meira en tveim mannsöldrum síðan.

Netanyahu í hefndarhug

Enn ögra Bandaríkin Kína.

Eins og við blasir er skiljanlegt að stórveldið Bandaríki N-Ameríku, sem er í greinilegri nauðvörn sem leiðandi stórveldi jarðar reyni í auknum mæli að efla til ófriðar út um allt, þó ætíð úr öruggri fjarlægð, sem minnir einna helst á stóra kónguló sem bíður þolinmóð eftir að tilvonandi máltíðir hrekist í víðfeðman vef hennar.

Mögulega gætu þó ný stjórnvöld í Washington stöðvað helstefnu þeirra Bidens, Sórosar og Demókrata áður en það verður of seint, en ég óttast að þegar þolinmæði BRIKS og félaga þrýtur, að þá hafi þeir vit á að byrja á að tortíma sjálfri kóngólónni, í stað þess að eyða dýrmætum tíma í útrýmingu ómerkilegra leppríkja hennar.

Það er og verður nefnilega ætíð hættulegt að leika sér að eldinum.

„Alvarlegt brot“ gegn reglunni um eitt Kína

Hvernig verður Donald Trump stöðvaður?

Eins og allt bendir til, þá verður Donald Trump kjörinn sem næsti forseti Bandaríkjana árið 2024 og það líklega með Ron DeSantis sér við hlið sem varaforseta, þrátt fyrir máttlausar ófræginga herferðir alls góða hyskisins.

Þetta vita bandarískir demókratar mæta vel og afleiðingar þess og ekki bara fyrir þá, heldur fyrir allt glóbala demókrata hyskið, sem t.a.m. fjölmennir á þingi, stjórnsýslu og í æðstu embættum hér á hjara veraldar eins og við blasir.

Ég óttast að öllu verði til kostað að koma Trump fyrir kattarnef áður en hann nær að taka völdin í sínar hendur, því endurræsing hans á hefðbundnum gildum mun ná til bandamanna og auðmjúkra leppa Bandaríkjanna um víða veröld og hafa víðtæk áhrif, líkt og hann heldur fram, þegar hann segist t.d. tafarlaust muni stöðva stríðið í Úkraínu.

Því miður eru lífslíkur hans jafnvel enn lakari en þær sem Kennedy átti í stjórnarbyltingunni 22. nóvember 1963, eftir að hann hafði kæft Svínaflóa árásina og boðaði niðurskurð í Víetnam.

Sakfelling hindrar ekki Trump í að gefa kost á sér

Þörf og holl lesning fyrir herskáa.

- Við höf­um þung­ar áhyggj­ur af hópaf­töku allt að 25 rúss­neskra stríðsfanga og óvíga­færra her­manna, sem við höf­um skjalfest gögn um, í hönd­um úkraínskra her­manna, sagði Matilda Bogner, yf­ir­maður Mann­rétt­inda­vakt­ar Sam­einuðu þjóðanna í Úkraínu, á blaðamanna­fundi í úkraínsku höfuðborg­inni Kænug­arði í dag -

Þessa fullyrðingu Yfirmanns Mannréttindavaktar SÞ ættu stríðsmangarar á borð við Þórdísi Kolbrúnu, Katrínu Jakobsdóttur og fleiri af því sauðarhúsi á borð við Björn Bjarnason að lesa vandlega, áður en þau fara með bænirnar sínar í kvöld - eða öllu heldur bölbænirnar sínar.

Segir aftökur stríðsfanga áhyggjuefni

Súpa yfirvöld nú seyðið?

Það er eiginlega spaugilegt að sjá í Kastljósi ráðvilltan lögregluþjón reyna að útskýra vaxandi ofbeldið á götunum með því að kenna ungum mönnum um breytta skilgreiningu á ofbeldi og auðvitað áhorf á ljótt efni í fjölmiðlum.

Enn vandræðalegra var þó að spyrillinn þorði greinilega ekki að varpa fram spurningunni sem ekki mátti spyrja fyrir hönd okkar áhorfenda, en hún var auðvitað einfaldlega:

Eru þessir nýju boðberar grófs ofbeldis vatnsekta Íslendingar?

Fimm handteknir eftir átök í heimahúsi

Vanvitar við völd.

Ég fæ ekki orða bundist yfir þeirri frétt að meirihlutinn í Reykjavík hyggist enn hindra umferðarflæðið í borginni og nú síðast með því að leggja af aðra beygju akgreinina af Kleppsmýrarvegi til suðurs inn á Sæbrautina.

Það þekkja allir sem á annað borð nota þessi gatnamót (líkt og ég geri) að þessa ráðagerð mætti auðveldlega kalla vitfirringu, miðað við núverandi álag.

Í raun og veru þá blasir það við öllum heilvita ökumönnum á Reykjavíkursvæðinu, að með því að nota hugvit og tækni, þá mætti greiða stórlega fyrir eðlilegu umferðarflæði um borgina, sem auðvitað myndi hafa tuga milljarða sparnað í för með sér, sem ætla mætti að kæmi sér vel fyrir vanvitana sem halda um stjórntaumana í höfuðborginni, svo ekki sé minnst á minni mengun og aukin loftgæði.

Án þess að telja upp þau ótalmörgu minni og auðvitað stóru dæmin um aðfarirnar að jöfnu og þægilegu umferðarflæði borgarana, sem lagfæra mætti þó á skömmum tíma, þá hvet ég einungis Reykvíkinga til að sameinast um að koma þessari vanhæfu og nær örugglega spilltu borgarstjórn með alla fjármálaóreiðuna og borgarlínuvitleysuna út í hafsauga sem fyrst, áður en það verður um seinan.

Umbætur gerðar á gatnamótum

Leikið með lýðinn.

Ísraelar eiga það sameiginlegt með Íslendingum, að stjórnvöld eru kjörin lýðræðislega af kosningabærum landsmönnum og svarar því öllum spurningum um raunverulegt innræti þjóðarinnar - eða hvað?

P.S.
Spurningin er öllu fremur hve mikið atkvæði kjörina fulltrúa okkar kosta, þegar til kastanna kemur?

Fjöldi fólks mótmælir í Ísrael

Hvað ef Ísland hefði yfir eigin her að ráða?

Ímyndum okkur að Íslendingar hefðu haft nokkur hundruð manna þung-vopnaða herdeild yfir að ráða 10. maí 1940 og þá auðvitað undir stjórn Agnars Kofoed-Hansens lögreglustjóra, í stað þeirra fáu, en vel þjálfuðu lögregluþjóna sem hann hafði til umráða og sem stóðu aðgerðalausir hjá.

Nú getur hver og einn gert sér í hugarlund hvaða hörmulegu áhrif blóðug mótspyrna íslenskrar herdeildar hefði haft á farsæld þjóðarinnar næstu árin, eða jafnvel á gang styrjaldarinnar.

Afstaða almennings á Íslandi til stríðsaðila fyrir hernámið er enn nokkuð á huldu, en ljóst þykir hvar hjarta lögreglustjórans sló, þó aldrei kæmi það í veg fyrir störf hans í þágu íslensku þjóðarinnar á stríðsárunum.

Auðvitað eru allar vangaveltur um íslenskan her hreinasta rugl og þvæla, því allt annað en hlutleysi fyrir okkar litlu þjóð býður einungis upp á hættu á stórfelldum hörmungum, því að leggja allt undir á eina tölu eða aðila, líkt og svokallaðir ráðamenn okkar gera nú, er bæði heimskulegt og býður eðlilega þar að auki upp á rökréttar vangaveltur um spillingu og landráð.

Heimsveldi koma og fara, eins og sagan sýnir okkur öllum og blasir það nú hreinlega við í ljósi fjölmargra vísbendinga, að tími Bandaríkjana og leppa þeirra er að líða undir lok og einungis hægt að vona og biðja að þau horfist í augu við það án þess að tortíma öllu lífi hér á jörðu.

Ef smáríki á borð við Ísland velur á annað borð að binda trúss sitt við ljómandi stórveldi fremur en að sitja hjá, þá væri eflaust t.a.m. giftusamlegra að beina athygli okkar og auðsveipni allri í áttina til vina okkar í Kína.

Viðbúnaður varðar þjóðaröryggi

Fagra veröld

Það er óneitnlega kaldhæðnislegt að heyra stríðsáróður yfirvalda þessa dagana, með Katrínu forsætisráðherra í broddi fylkingar ríkisstjórnar og þægra þingmanna, auk yfirlýsingar þeirrar sem fyrrverandi dóms- og kirkjumálaráðherrann eins og hann er titlaður, hefur hér fram að færa.

Í fréttum dagsins var haft eftir Antonio Guterres að sextíu aðildarþjóðir SÞ hefðu samþykkt í tilefni dagsins að fordæma innrás Rússa í Úkraínu fyrir réttu ári síðan, en hvergi minnst á að sá fjöldi nær þó ekki þriðjungi þeirra 193 þjóða sem skipa SÞ og tel ég harla litlar líkur á að gleymst hafi, eða ekki hafi verið leitað stuðnings allra þeirra þjóða sem augljóslega höfnuðu að taka þátt í fordæmingunni.

Það er þó enn ömurlegara að allt þetta góða fólk sem ber stríðsbumburnar með Kötu, lætur neyðarópin frá Palestínu sem vind um eyru þjóta, rétt eins og ekkert sé.

Vill reka sendiherra Rússa úr landi