Um kurteisi eða þagmælsku Morgunblaðsins?

Morgunblaðið er víðlesinn miðill og á margan hátt ágætt, þó það fylgi tíðarandanum nokkuð blint og reyni því að fara leynt með innrætið og þá helst á þann veg, að allt það sem ekki samræmist skoðunum eða hagsmunum blaðsins neyði lesandann einfaldlega að lesa á milli línanna, ef þá á annað borð er hægt að nálgast vefmiðlinn t.a.m. erlendis, sem auðvitað gildir þó ekki um hin óvinveittu og illu veldi Kína og Rúsland, en að sögn yfirmanns netöryggisdeildar mbl.is, er lokað fyrir birtingu miðilsins þar og samskipti af ótta við gagnkvæmar netárásir sem búast mætti við úr þeirri átt - svo ótrúlegt sem það nú hljómar.

Nokkur dæmi um málefni sem fara frekar leynt í Hádegismóum er t.d. uppsagnir og fordæmingar handboltafrömuða vegna styrktarsamnings Arnarlax við HSÍ og lítið er sömuleiðis fjallað um ástæður hörmulegs gengis hinnar höfuðíþróttarinnar, þ.e.a.s knattspyrnunar og þöguls samþykkis brottrekstrar, fordæmingar og útskúfunar helstu burðarstólpa karlalandsliðsins vegna misloðinna ávirðinga og mistrúverðugra heimilda, eins og frægt er orðið.

Varla er því síður tiplað á fjarlægum möguleika landsliðsins að komast á Evrópumótið, sem felst víst í að sigra illskeytt lið Ísraels sem samanstendur af harðsnúnum þrautþjálfuðum hermönnum og þar að auki ekki Evrópubúum eftir því sem best er vitað og aftur án nokkura spurningamerkja.

Annað er það mál sem fer nærri jafn dult og afstaða blaðamanna Morgunblaðsins varðandi örlög kollega þeirra, hans Julians Assange, en það er nýjasta kynlífs hneykslið, en það er auðvitað sú staðreynd sem loksins er kominn í ljós að séra Friðrik var auðvitað einungis að leita að litlum drengjum til að misnota, þegar hann þóttist vera að berjast fyrir góðum málefnum sem gerðu að þjóðin elskaði hann og dáði þangað til allt í einu núna á síðustu dögum, en nú skal helst mölva styttuna af honum eða henda í höfnina líkt og er tíðkast um þessar mundir, en þó að lokum eins og ég álít nú helst um allar þessar biluðu fordæmingar og sögufalsanir, þá held ég nú persónulega að meinið liggi oftast fremur í hugum og hjörtum siðgæðispostulana sjálfra, heldur en hjá óteljandi fórnarlömbunum þeirra.

Albert Guðmundsson ekki nothæfur.

Það væri synd að segja að íslenska karla landsliðið í knattspyrnu blómstri þessi árin með nýrri forystu og áherslum. Reyndar má mögulega segja að við séum nú á rökréttum stað með jafningjum okkar á smáþjóðaleikjum næstu ára.

Það er auðvitað vonandi að líf leynist enn í Gylfa Sigurðssyni, okkar skærustu stjörnu þrátt fyrir áralanga óréttmæta aðförina, en hörmulega ógæfulegt að helsta vonarstjarna okkar, Albert Guðmundsson sé að hljóta þau sömu örlög, þrátt fyrir að báðir haldi fram sakleysi og engin ástæða til að ætla annað.

Vonandi tekst okkar litla landi að halda haus gegn stórliði Portúgals í kvöld, þrátt fyrir illan ásetning ónefndra.

Aron Einar ekki í hópnum

Hin sanna ásjóna Hillary Rodham Clinton.

Án þess að reyna að útskýra kenndir þeirra landa minna sem aðhyllast og afsaka hörmulega aðskilnaðarstefnu þá sem gyðingar stunda nú fyrir opnum tjöldum, þá tek ég ofan hatt minn fyrir þeim rithöfundum sem höfðu manndóm og þor til að sniðganga bókmenntahátíðina Iceland Noir og skrifuðu undir eftirfarandi yfirlýsingu:

"Hillary Cl­int­on beit­ir sér op­in­ber­lega gegn því að vopna­hlé verði gert á yf­ir­stand­andi þjóðarmorði Ísra­els­hers í Palestínu. Einnig hef­ur hún um ára­bil notað sinn breiða vett­vang til þess að dreifa áróðri Ísra­els­stjórn­ar og röng­um upp­lýs­ing­um með til­heyr­andi skaða fyr­ir palestínsku þjóðina,” seg­ir í opnu bréfi sem höf­und­arn­ir skrifa und­ir.

"Með því að bjóða henni tók Ice­land Noir-hátíðin af­stöðu og með því að halda boðinu til streitu und­ir­strikaði hátíðin póli­tíska af­stöðu sína, með stríðsglæp­um og þjóðarmorði,” seg­ir þar einnig.

Persónulega er ég að lokum sannfærður um að helsta ástæða þess að Hillary kom öllum á óvart og tapaði með minnsta mun fyrir Donald Trump í forsetakosningunum 2016 var sú að fjölmargir heiðvirðir Demókratar misstu hreinlega lystina til að kjósa hana, eftir að hafa séð fréttaskot af henni skrækja af gleði þegar hún fylgdist með beinni útsendingu CNN sýna limlest lík Gaddafi dregið á eftir pallbíl uppreisnarmanna í Lýbíu.

Tugir höfunda sniðganga Iceland Noir

Hvar eru bláu hjálmarnir núna?

Íslendingar ættu að sýna þann manndóm að krefjast þess að friðargæslulið SÞ sé tafarlaust staðsett í Ísrael, eða að öðrum kosti slíta stjórnmálasambandi við Netanyahu og félaga.

Vísar sögum af hugsanlegu vopnahléi á bug

Spurning um ábyrgð í sakamálum.

Hér í þessari frétt er sagt frá niðurstöðu dóms í sakamáli , þar sem hinum dæmda er gert að greiða 30 milljónir í málskostnað, miskabætur og sakarkostnað, auk þess sem tveim öðrum þáttakendum í morðinu var gert að greiða um 10 milljónir hvor.

Auðvitað er eðlilegt að hinir dæmdu beri þann kostnað sem þeir valda og einungis réttlátt að aðstandendur fórnarlambsins hljóti réttlátar fébætut fyrir óbærilegan missinn, en spurningin sem ég vona að einhver vís geti svarað mér er einfaldlega hvort hinum dæmda sé sannarlega gert að standa skil á greiðslunum - eða hvort óskyldum skattgreiðendum úti í bæ sé einfaldlega gert að ábyrgjast reikninginn, bara si svona?

Banamanninum gert að greiða tæpar 30 milljónir

Ásýnd hins illa?

Ég verð að viðurkenna að þegar ég myndir af þessum leiðtoga Ísraelsmanna, þá fer hrollur um mig, en það er vonandi einungis mín tilfinning.

Þessi frétt snýst um að engin breyting verði á hrikalegum árásum gyðinga á íbúa Gaza fyrr en ísraelsku gíslunum verði sleppt, en það er ekki nefnt að Palestínumenn hafa frá upphafi sagst sleppa gíslunum tafarlaust ef þær þúsundir Palestínumanna sem haldið er án dóms og laga í alræmdum dyflissum Ísraelsmanna yrði sleppt á móti.

Það er ömulegt og reyndar sorglegt að verða vitni að sönnu innræti kjörinna leiðtoga okkar sem sýnir svo ekki verður um villst hvern mann þau hafa að geyma.

Ekkert vopnahlé án þess að gíslar verði látnir lausir