Akkilesarhæll íslenska landsliðsins.

Fáránleg útskýringin á fjarveru Alberts Guðmundssonar úr knattspyrnulandsliði þjóðarinnar eftir að afreksmaðurinn ungi hefur nú endanlega og fullkomnlega verið hvít þveginn af áburði þeim sem á hann var borinn, er sú að sögn norska þjálfarans, að Albert sé svo þrekaður eftir ákæruna að hann treysti sér ekki til að spila veigamikla leikina gegn Wales og Tyrklandi.

Þessar afsakanir, eða ósannindi þjálfarans ná auðvitað engri átt, því ekki ber á öðru en Albert spili betur og stjarna hans skíni bjartar um þessar mundir en nokkurn tíma áður með félagsliði sínu á Ítalíu.

Ætli raunveruleg ástæða fjarverunar sé ekki öllu heldur héraleg hræðsla KSÍ við reiði hinna bitru kvenna, líkt og sorgleg frammistaða liðsins á síðustu árum gæti borið vott um?

Landsleiknum frestað? „Ekki í okkar höndum“

Vængstýft landslið.

Ég er alla jafna annálaður bjartsýnismaður, líkt og allir landsmenn mínir, sem treyja þorrann árið út og árið inn hér í vonlausri spillingu og frændhygli, á hraðri leið til fjandans.

Þetta karla landslið okkar í knattspyrnu, sem einungis fyrir fáum árum gerði garðinn frægan og hreinlega skóp milljarða tekjur beint og óbeint fyrir Þjóðarbúið og KSÍ er nú svipur hjá sjón og harla litlar líkur á sigri eða jafntefli gegn Englandi, heldur gætum við tapað sögulega stórt, þó 14 - 2 tapið um árið gegn Dönum verði vonandi ekki slegið.

Raunhæfur sigur öfga kerlinga yfir montnum karlrembu svínum gæti líklega skilað svona 7 - 0 tapi okkar efnilegu óspilltu sveina, án okkar bestu manna - ef vel gengur.

Við hverju má búast?

Mikil er skömm Íslands í dag.

Það dylst engum hvar Íslendingar standa þegar kemur að útrýmingarstríði þungvopnaðra Ísraela gegn heimamönnum í Palestínu, eins og þessi ömurlegi stuðningur okkar í dag sýnir.

Þetta er einmit svona stuðningur sem gyðinga vantar um þessar mundir, því öll sú samúðin sem þeir hafa notið og reyndar kynt rækilega undir frá lokum síðari heimstyrjaldarinnar er algjörlega horfin eftir ólýsanlegt grimmdaræði þeirra á Gaza síðustu mánuðina.

Mikil er skömm leikmanna íslenska landsliðsins að láta dánarstunur barnanna á Gaza sem vind um eyru þjóta, þegar þeir knúsa Ísraelsku þjóðarsálina í dag, meðvitaðir um að hver einn og einasti liðsmaður andstæðingana er eða hefur verið virkur þáttakandi í blóðugu landráninu.

Ísraelar sóttu hart að þjálfara Íslands

Gríðarleg vonbrigði Gylfa.

Það voru sannarlega gífurleg vonbrigði þegar Gylfi Þór Sigurðsson var fyrirvaralaust kviksettur á heimili sínu í Bretlandi um þær mundir sem stjarna hans skein skærast og hann fór fyrir knattspyrnu landsliði Íslands, sem aldrei áður hafði nálgast að vera á meðal þeirra bestu, auðvitað með tilheyrandi tekjum fyrir tóma kassa KSÍ.

Nú að þremur árum liðnum er öldin önnur og Gylfi er ekki nothæfur í það landslið sem etja á gegn Ísrael, sem samanstendur af leikmönnum sem allir eru, eða hafa verið hermenn í umtöluðum her gyðinga í Ísrael, sem hafa vægt til orða tekið gert garðinn frægan fyrir allt annað en drengskap og dáð, blóðugir upp að öxlum.

Það er ánægjulegt að þessi fyrrum frábæri leikmaður losni við að fá þennan komandi leik á ferilskrá sína, sem enn er af einhverjum óútskýrðum ástæðum dulin en hrein að því ég best veit.

Gylfi: Gríðarleg vonbrigði

Albert Guðmundsson ekki nothæfur.

Það væri synd að segja að íslenska karla landsliðið í knattspyrnu blómstri þessi árin með nýrri forystu og áherslum. Reyndar má mögulega segja að við séum nú á rökréttum stað með jafningjum okkar á smáþjóðaleikjum næstu ára.

Það er auðvitað vonandi að líf leynist enn í Gylfa Sigurðssyni, okkar skærustu stjörnu þrátt fyrir áralanga óréttmæta aðförina, en hörmulega ógæfulegt að helsta vonarstjarna okkar, Albert Guðmundsson sé að hljóta þau sömu örlög, þrátt fyrir að báðir haldi fram sakleysi og engin ástæða til að ætla annað.

Vonandi tekst okkar litla landi að halda haus gegn stórliði Portúgals í kvöld, þrátt fyrir illan ásetning ónefndra.

Aron Einar ekki í hópnum

Hefur Gylfi virkilega geð í sér til að spila þegar KSÍ þóknast það?

Íslenska karlalandsliðinu og hreinlega allri stjórn knattspyrnumála okkar litla lands, reyndar með einni undantekningu var eftirminnilega kippt niður úr ótrúlegu velgegnis-tímabili strákana okkar eins og við kölluðum þá, niður á helkalda jörðina og það svo óþyrmilega að nokkrir þessara sömu stráka, líkt og á við Gylfa, munu ekki ganga óhaltir frá fyrirsátinni og landskiðið sjálft nær sér líklega því miður aldrei aftur á strik.

Ruglið, ritskoðunin og rétthugsunin mun eflaust malla möglunarlaust áfram og niðurnjörvuðum kvöldfréttatíma Ríkis-fjölmiðilsins verður ætíð sleppt eða hnikrað ef þykja þurfir að kenna megi árans feðraveldinu lexíu, t.a.m. með að njóta í beinni útsendingu að fylgjast með landsleik íslensku stelpnana með tómum bekkjum Laugardalsvallar, þrátt fyrir ókeypis aðganginn, fremur en að fylgjast með einskisverðum fréttum úr raunheimum annara illa innrætra karlpunga.

„Beint í landsliðið með Gylfa“

Áfram Ísland.

Vonandi tekst íslensku strákunum að hrista af sér álögin og vinna eða í það minnsta halda jöfnu gegn liði Bosníu í kvöld.

Það er líklega fremur sálarástand þessara leikmanna sem þarfnast lækningar eftir þær hremmingar, ákærur eða róg sem lögðu af af velli marga helstu máttarstólpa okkar ótrúlega knattspyrnu landsliðs.

Það hvílir mikið á herðum landsliðsins eftir gjörningaveðrið, en vonandi næst að snúa þessari þróun í kvöld og leggja allt þetta bilaða tímabil að baki, sem kalla mætti tíma Me Too liðsins.

Kári Árnason er ekki lengur hér

Nú er hann velkominn.

Nú þegar allar ákærur í garð Gylfa hafa verið dregnar til baka, þá má hann náðarsamlegast aftur taka þátt í knattspyrnu fyrir Íslendinga.

Alveg frá því að hann var fyrst ákærður, þá hélt hann fram sakleysi sínu, en við trúðum honum ekki og tókum þátt í að svipta hann starfinu og mannorðinu, auk þess að kippa fótunum undan íslenska karla landsliðinu í knattspyrnu - eins og allir sjá.

Ætli Gylfi hafi geð í sér að láta bara sem ekkert hafi í skorist og mæti þegar kallið kemur?

Gylfi Þór velkominn á æfingar

Stelpuspark

Það hlýtur nú að fara að renna upp fyrir landsmönnum og ekki síður konum að knattspyrna kvenna á ekki vinsældum að fagna og það hvorki meðal karla né kvenna, eins og jafnvel þrjóskustu fylgistmenn þeirra hljóta að viðurkenna.

Ég las þessa frétt um dræma sölu aðgöngumiða í gær og nú í dag fæ ég boðsmiða frá Vodafone, svo að ég fæ ekki orða bundist.

Auðvitað er gaman að sjá liprar stelpur keppa í þessum hefðbundnu keppnis íþróttum karla, en að fella niður fréttatíma sjónvarps til að sýna stelpurnar reyna að ná stigum gegn erlendu liði er nokkuð langt gengið.

Ef þetta snýst um jafnrétti, þá ættu konur sjálfar að sýna stuðning og kaupa miða fullu verði, líkt og við strákarnir gerum þegar okkar menn berjast og ekki ætlast til þess að við sjáum um líka um það.

Miðarnir á kvennalandsleikinn hreyfast hægt

Sígilt Ráð, Páls J. Árdals.

"Ráðið" kemur óneitanlega upp í hugan við lestur þessarar fréttar Mbl.is, sem vitnar venju samkvæmt í ónafngreindar heimildir sem bæði nefna niðrandi og óviðeigandi ummæli þjálfara íslenska kvennalandsliðsins í fótbolta, gagnvart nokkrum leikmönnum liðsins sem hann á að hafa látið falla í garð þeirra fyrir framan leikmannahópinn og sneru að getu þeirra, eftir að hann á að auki að hafa neytt áfengis.

Eftir því sem Mbl.is kemst næst, þá eru dagar Jóns Þórs Haukssonar taldir sem landsliðsþjálfara eftir þessi ummæli, að því virðist, samkvæmt heimildum Mbl.is

Fyrst þessi talsmáti þjálfarans var svo hræðilegur að hann dugir til atvinnu og æru missis, er þá ekki eðlilegt að leyfa lesendum blaðsins að heyra sjálf ummælin í öllu veldi sínu, þó ekki væri til annars en að geta tekið undir með dómaranum.

Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,
þá segðu aldrei ákveðnar skammir um hann,
en láttu það svona í veðrinu vaka,
þú vitir, að hann hafi unnið til saka.

2. En biðji þig einhver að sanna þá sök,
þá segðu að til séu nægileg rök,
en náungans bresti þú helst viljir hylja,
það hljóti hver sannkristinn maður að skilja

3. og gakktu nú svona frá manni til manns,
uns mannorð er drepið og virðingin hans,
og hann er í lyginnar helgreipar seldur,
og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur,

4. en þegar svo allir hann elta og smá,
með ánægju getur þú dregið þig frá,
og láttu þá helst eins og verja hann viljir,
þótt vitir hans bresti og sökina skiljir.

5. Og segðu hann brotlegur sannlega er
en syndugir aumingja menn erum vér,
því umburðarlyndið við seka oss sæmir,
en sekt þessa vesalings faðirinn dæmir.

6. Svo leggðu með andakt að hjartanu hönd,
með hangandi munnvikjum varpaðu önd,
og skotraðu augum að upphimins ranni,
sem æskir þú vægðar þeim brotlega manni.

7. Já, hafir þú öll þessi happsælu ráð,
ég held þínum vilja þú fáir náð,
og maðurinn sýkn verði meiddur og smáður,
en máske að þú hafir kunnað þau áður.

Alvarlegur trúnaðarbrestur innan landsliðsins