Valdaránið í Bandaríkjunum, 22 november 1963

Það er nánast spaugilegt að í þessari frétt um áður óþekkt myndskot af bifreið forsetans á hraðri ferð til næsta sjúkrahúss með sundurskotið lík forsetans, þyki fréttnæmt yfirhöfuð, en í fréttinni er venju samkvæmt er þrástagast á skýringu valdaræningjana að Lee Harvey Oswald hafi staðið þar einn að verki.

Mikill meirihluti Bandaríkjamanna trúir reyndar ekki þessari þessari fjarstæðu, þó aðstandendur Morgunblaðsins hlaupist ekki undan merkjum hinna þægu og sanntrúuðu og til marks um hreinlyndið, þá lætur ritstjórn og harðsnúinn yfirmaður netöryggismála miðilsins loka varanlega, að því virðist á öll samskipti við Kína og öll önnur ósammála og illa innrætt ríki, eftir síðustu netárás rúsneskra tölvuþrjóta, mér til mikillar mæðu, því þrátt fyrir allt þykir mér á tíðum ferðum mínum á þær slóðir, vænt um blaðið, bloggið og ekki síst dánartilkynningarnar.

Hvað varðar sjálfa aftöku Forsetans, þá var sjálft ódæðið líklegast framkvæmt í góðri samvinnu mafíunar, CIA, FBI og síðast en ekki síst Mossad, en til að renna rökum undir þá tilgátu, þá voru fyrstu verk nýja forsetans eftir valdaránið að afturkalla fyrirmæli Kennedy´s um niðurskurð aðgerða í Vietnam og stöðva allar kröfur um rannsóknir kjarnorkumála stofnunar SÞ á uppbyggingu Dimona kjarnorkuvers Davíðs Ben-Gurions og félaga í Ísrael, sem starfað hefur líka algjörlega óáreitt síðan við smíði kjarnorkuvopna sinna, sem jafnvel mbl.is ber ekki á móti.

„Nýtt“ myndskeið frá dauðadegi Kennedy

Fordæmið og slítið tafarlaust öllu stjórnmálasambandi við Ísrael.

Skammist ykkar þjóðkjörnir þingmenn og slítið stjórnmálasambandi við við helfarar ríkið Ísrael, eða í það minnsta leggið fram tillögu þess efnis á Alþingi, líkt mikill meirihluti landsmanna styður.

Er virkilega enginn íslenskur stjórnmálaflokkur hefur dug og kjark til að fordæma og sýna þann kjark sem þarf til að hætta heigulslegum stuðningi sínum við þetta hræðilega þjóðarmorð gyðinga og Bandaríkjamanna á palestínsku þjóðinni með aðgerðaleysi sínu?

Gætið að því þingmenn að þið verðið hver og einn fyrr eða síðar dregnir til ábyrgðar fyrir verk ykkar.

Tíu Palestínumenn drepnir á Vesturbakkanum

Tekur Ísland t.d. þátt í að leggja verndartolla á kínverska bíla?

Það er að vissu leyti skiljanlegt að Evrópa og sérstaklega Bandaríkin leggi jafnvel yfir 100% verndartolla á innflutning kínverskra bíla af öllum gerðum, til að vernda eigin framleiðslu.

Það dylst engum að fyrir fjárvana alþýðu, þá eru hagstæðir rafmagnsbílar ekki í boði vegna verðsins, en þannig er það víst um flesta hluti, því það er jú því miður dýrt að vera fátækur.

Hvernig í ósköpunum stendur á því að ekki eru í boði ódýrir kínverskir bílar á Íslandi í beinu samhengi við fríverslunar og tollasamninga okkar við Kína?

Getur einhver vís upplýst mig um þetta.

Umræða um ríkisfjármálin verið á „villigötum“

Og hvar var Rauði Krossinn þá?

Í illræmdar fangabúðir Þjóðverja á stríðsárunum áttu fulltrúar frá Rauða Krossinum möguleika á aðgangi, m.a með pakka og bréf til fanga og auðvitað til eftirlits, en eins og ég hef áður nefnt í bloggi mínu, þá efast ég um að það sama eigi við þá Palestínumenn sem hýrast sem oftast án dóms og laga í dyflisum Ísraelsmanna sjálfra.

Ég hef auðvitað fyrir löngu síðan og oftar en einu sinni látið í ljós undrun mína á af hverju í ósköpunum Friðargæslusveitir Sameinuðu Þjóðanna séu ekki sendar til Palestínu, líkt og þær eru eins og allir vita sendar á ófriðarsvæði út um allar jarðir, en ástæða þess að þeim eru ekki beitt í Ísrael er er víst sú að gyðingarnir segjast sjálfir geta séð um alla friðargæslu og er það látið gott heita, auðvitað með Bandaríkin og öll þeirra leppríki á borð við Ísland sér að baki.

Það hlýtur nú að blasa við öllu heilvita fólki, hvernig aðbúnaður fanga í fangelsum Ísraela sé, miðað við hvernig þeir meðhöndla palestínsku þjóðina í heild sinni á Gaza og á Vesturbakkanum.

Og Íslendingar dansa bara og leika sér við þessa óþokka, rétt eins og ekkert sé, í stað þess að fordæma og auðvitað slíta öllu stjórnmálasambandi við þá og það með látum.

Segja palestínska fanga pyntaða

Djöflar í mannsmynd?

Enn einn daginn er boðið upp á myndskreyttar fréttir af þjóðarmorði gyðinga á Palestínubúum, ýmist í bland við Eurovision eða Olympíuleika og myndirnar af slösuðum og dánum börnum Gaza hafa orðið ekki meiri áhrif á okkur með kaffinu, fremur en kör full af þorski.

Það vakti mig til meðvitundar að sjá beinskeytta ræðu Bearnie Sanders, öldungardeildar þingmanns frá Vermont, varðandi fjórðu heimsókn stríðsglæpamannsins Benjamíns Netanyahu í bandaríska þingið sem sjá má hér:

https://www.youtube.com/watch?v=X2xc5M4r_Mo

Persónulega álít ég Netanyahu holdgerving sjálfs Djöfulsins hér á jörðu og á ekki til orð til að lýsa fyrirlitningu minni á aðgerðaleysi og því hreinlega stuðningi íslenskra yfirvalda við ódæðin.

Ég óska þess einungis að þetta meðreiðafólk Ísraelsmanna og slekti þeirra allt hljóti að lokum makleg málagjöld fyrir aðkomu og stuðning þeirra við hryllingsverkin í Palestínu.

Frekari rýming fyrirskipuð í Khan Yunis

Vegabréf okkar gjaldfalla í réttu hlutfalli við allt annað á Íslandi.

Ástandið á Íslandi er ekki gæfulegt, eins og blasir við hvert sem litið er. Í gær voru það íslensku flugfélögin Icelandair og Play, sem fjallað var um í fréttum og virtist niðurstaðan sú að ekki væri grundvöllur fyrir rekstri tveggja alþjóðlegra flugfélaga hér á landi og því réttast að sameina þau, líklega þá með það fyrir augum að bjarga þeim frá gjaldþroti.

Vegakerfið er ónýtt og allur rekstur og framkvæmd sem snýr að umferðarmálum frá a-ö er eins og allir sjá, fyrir neðan allar hellur, líkt og verður að segjast um heilbrigðis-skóla- og reyndar öll hin kerfin hér í ruglinu og spillingunni.

Ég minnist þess tíma, þegar Íslendingar marseruðu rjóðir í kinnum undir blaktandi fánum og ættjarðarlögum á tyllidögum lýðveldisins og allir stoltir yfir að íslenska bláa vegabréfið okkar væri eitt það öflugasta og víðtækasta í heimi, en nú er það líka hrunið langt aftur fyrir öll samanburðar lönd okkar, eins og sjá má í meðfylgjandi upptalningu fréttarinnar.

Íslenska vegabréfið tíunda öflugasta ferðaskilríki heims

Er lausn Úkraínu og Palestínu átakana loks í sjónmáli?

Fyrir einskæra heppni geigaði fyrsta skot launmorðingjans um þá fáu sentimetra, sem skildu milli lífs og dauða tilvonandi forseta Bandaríkjana, því hann sneri höfðinu til hægri í sama mund og skyttan tók í gikkinn.

Öryggisgæsla þessa hataða frambjóðanda á fundinum var í þvílíku skötulíki, að það blasir hreinlega við að þetta hafi verið skipulagt samsæri og þá hlýtur það að vera rökrétt ályktun að Leyniþjónustan, FBI og CIA hljóti að eiga beina eða óbeina aðkomu að tilræðinu og líklega á grænu ljósi frá Mossad, líkt og virðist því miður vera fylgifiskur allra meiriháttar aðgerða bandarískra stjórnvalda.

Ef guð og lukkan lofar, þá mun Trump krefja Selenskí og ESB um að semja við Pútín og þá vonandi um náttúruleg landamæri sem gætu t.d. miðast við núverandi stöðu átakana, hvað eðlilegast gætu verið Dnieper áin.

Hvað miskunarlaust landrán gyðinga í Palestínu snertir, þá ber ég þá von í brjósti, að eftir að Trump hefur leyst vandamál Evrópu og friðmælst við Pútín og auðvitað helst dregið sig út úr NATO, þá vonandi er hann maður til að framfylgja með harðri hendi, tveggja ríkja lausninni, sem er jú eina lausnin sem getur bjargað bæði Palestínu og ekki síst Ísrael frá tortímingu.

Trump ræddi við Selenskí

Samúðarkveðjur til Bjarna o/co

Í kjölfar misheppnaðs morðtilræðis gegn Donalds Trump, þá eru væmnar batakveðjur Bjarna Ben og félaga hans í NATO auk að sjálfsögðu íslenska þjóðníðinga hyskisins sem hér ríður röftum, blátt áfram að mínu mati hlægilegar og óviðeigandi.

Það má greinilega sjá á myndum af staðsetningu umrædds útifundar, að eina byggingin í nágreninu, sem hægt væri fyrir leyniskyttu að ná skoti frá, var algjörlega óvögtuð, svona nokkurnveginn í stíl við sviðsetningu stjórnarbyltingar og forseta morðsins í Dallas 1963, sömuleiðis þá í boði CIA og FBI líkt og greinilega virðist nú tilfellið.

Það er greinilegt að Trump verður að stöðva - lifandi eða dauðan.

Donald Trump: „Ég ætti að vera dáinn“

Óhollar fréttir fyrir almenning á Íslandi.

Íslenskir fréttamiðlar birta fréttir af heimsókn Pútíns til Norður Kóreu og er það örugglega í takti við fréttaflutning Reuter, BBC og spunameistara Pentagons.

Morgunblaðinu er auðvitað nokkur vorkun, þar sem þeir eru háðir styrkjum og meðlögum ríkisvaldsins og skiljanlega að því virðist lítil efni á alvöru blaðamönnum.

Öðru máli gegnir um RÚV, því þessum rándýra forneskjulega ríkisfjölmiðli fylgja nokkrar skyldur á borð við þá, að gæta hlutleysis í öllum fréttaflutningi.

Það verður þó að segja þeim tveimur fjölmiðlum sem ég tek sem dæmi til hróss, eða öllu heldur ritstjórunum vestanhafs, að bein ósannindi eru sjaldgæf, nema örsjaldan, eins og t.d. þegar að Covid-19 eitursprautu herferðinni illræmdu kom.

Þær aðferðir sem beitt er hjá þessum áróðurs málpípum eru fremur þær að fréttir sem ekki falla að ímynd þeirri sem dregin er upp fyrir almenning hér og auðvitað sömuleiðis á öðrum vesturlöndum, eru einfaldlega ekki birtar, né fjallað um á nokkurn hátt.

Flestir fullorðnir og einhvera hluta vegna fremur karlar, hljóta hreinlega að velta vöngum yfir fáum eða nær engum fréttum frá vígstöðvunum í Úkraínu og ekkert heyrist af róstum milli Kínverja og Tævana, eða mannréttindabrota í Tíbet eða annarstaðar í Kína eða Rúslandi um þessar mundir.

Helstu fréttir í Kína þessa dagana eru annars stóraukin viðskipta og stjórnmálatengsl landsins við Nýja-Sjáland og í beinu framhaldi Ástralíu og hvað Formósu eða Tævan snertir, þá eru öll tengsl eyjunar við móðurlandið stöðugt að þróast og styrkjast með gagnkvæmum hætti.

Önnur stór frétt sem lítið eða ekkert var fjallað um hér á Íslandi var að í byrjun þessa mánaðar var haldin í Pétursborg stórbrotinn fjármála-og viðskiptaráðstefna, þar sem leiðtogar og ráðherrar 139 helstu stuðnings-og viðskiptalanda Rússa tóku þátt.

Það er nánast grátbroslegt hvað margir ágætir Vesturlandabúar láta teyma sig til að trúa því að ástand mála í Bandaríkjunum og Evrópu sé einungis í tímabundnu smá ströggli.

Heimsmyndin er einfaldlega að breytast. Viðskipti S-Ameríku við Kína eru t.d. orðin fimmföld á við viðskipti þeirra við USA og Afríka er skiljanlega nánast öll á bandi Rússa og Kínverja.

Ungverjaland, Rúmenía og sérstaklega Serbía eru á fullri ferð í Belti og brautar áformum Kínverja og geta íbúar nú ferðast frjálst án áritunar milli landana, líkt og verið er sömuleiðis að ganga frá í þessum töluðu orðum hvað Ástralíu og Nýja Sjáland varðar.

Ef Stjórnvöld á Íslandi hættu að hugsa um eigin persónulega ávinning og létu sér fremur annt um stórbrotna framtíðar möguleika Íslands sem áhrifaríki í Norður-Atlantshafi, þá ættu þau ekki síðar en strax að sækja um pláss í röða þeirra mörgu ríkja sem séð hafa ljósið og sækjast eftir aðild að sambandi hinna 11 landa sem nú þegar mynda BRIKS ríkjasambandið.

Síðast en ekki síst, þá myndi umsókn að stórbrotinni Belti og braut áætlun Kínverja samstundis bjarga Íslandi frá yfirvofandi þjóðargjaldþroti og fullveldisafsali sem augljóslega vofir nú yfir.

Þakkaði N-Kóreu fyrir stuðninginn

Örstutt minning um látinn heiðursmann.

Ástæða þess að ég dýfi niður penna er sú, að í gær sá ég andláts og útfarar tilkynningu kærs samferðarmanns og í dag var birtur listi þeirra 16 íslendinga sem Forseti Íslands heiðrar fyrir framúskarandi framlag og störf þeirra á ýmsum sviðum.

Sumarið 1976 réði ég mig til starfa við fiskvinnslu á Þingeyri, líkt og tíðkaðist í þá daga. Þar uppgötvaði ég að líklega eru Vestfirðingar toppurinn á flóru mannlífs hér á skerinu, sakir jákvæðni og nándar.

Einn sá fyrsti sem ég kynntist í plássinu var einmitt Ingvar nokkur Guðmundsson, sem gaf sig á tal við nýja aðkomumanninn og kynnti mig fyrir öllum aðstæðum.

það sýndi sig fljótt að þessi geðfeldi ungi náungi var fremstur í flokki jafningja, því fyrir utan að vera sjálfskipaður talsmaður heimamanna, þá var þessi viðkunnarlegi töffari auðvitað líka söngvari og gítarleikari hljómsveitar bæjarins.

Næstu árin á eftir Þingeyrar sumrinu, þá rákust leiðir okkar á förnum vegi lítillega saman, bæði í Reykjavík og síðar í Danmörku, líkt og fyrir tilviljun og skynjaði ég þá að Ingvari var stöðugt byrjað að líða verr í sálinni.

Næst hitti ég Ingvar í kringum 1990 á Kleppsspítala, en þar hlotnaðist mér að starfa sem starfsmaður næsta áratuginn og þar hitti ég Ingvar aftur, en þar hafði hann hlotið skjól og öryggi eftir hremmingar geðklofans.

Aldrei á árunum á Kleppi, né áður eða eftir þegar ég hitti Ingvar, eins veikur og brotinn hann var, æmti hann né skræmti yfir óförum sínum og var ætíð sami ljúfi heiðursmaðurinn.

Ingvar var sannarlega einn af englum alheimssins.