Þörf og holl lesning fyrir herskáa.

- Við höf­um þung­ar áhyggj­ur af hópaf­töku allt að 25 rúss­neskra stríðsfanga og óvíga­færra her­manna, sem við höf­um skjalfest gögn um, í hönd­um úkraínskra her­manna, sagði Matilda Bogner, yf­ir­maður Mann­rétt­inda­vakt­ar Sam­einuðu þjóðanna í Úkraínu, á blaðamanna­fundi í úkraínsku höfuðborg­inni Kænug­arði í dag -

Þessa fullyrðingu Yfirmanns Mannréttindavaktar SÞ ættu stríðsmangarar á borð við Þórdísi Kolbrúnu, Katrínu Jakobsdóttur og fleiri af því sauðarhúsi á borð við Björn Bjarnason að lesa vandlega, áður en þau fara með bænirnar sínar í kvöld - eða öllu heldur bölbænirnar sínar.

Segir aftökur stríðsfanga áhyggjuefni

Súpa yfirvöld nú seyðið?

Það er eiginlega spaugilegt að sjá í Kastljósi ráðvilltan lögregluþjón reyna að útskýra vaxandi ofbeldið á götunum með því að kenna ungum mönnum um breytta skilgreiningu á ofbeldi og auðvitað áhorf á ljótt efni í fjölmiðlum.

Enn vandræðalegra var þó að spyrillinn þorði greinilega ekki að varpa fram spurningunni sem ekki mátti spyrja fyrir hönd okkar áhorfenda, en hún var auðvitað einfaldlega:

Eru þessir nýju boðberar grófs ofbeldis vatnsekta Íslendingar?

Fimm handteknir eftir átök í heimahúsi

Vanvitar við völd.

Ég fæ ekki orða bundist yfir þeirri frétt að meirihlutinn í Reykjavík hyggist enn hindra umferðarflæðið í borginni og nú síðast með því að leggja af aðra beygju akgreinina af Kleppsmýrarvegi til suðurs inn á Sæbrautina.

Það þekkja allir sem á annað borð nota þessi gatnamót (líkt og ég geri) að þessa ráðagerð mætti auðveldlega kalla vitfirringu, miðað við núverandi álag.

Í raun og veru þá blasir það við öllum heilvita ökumönnum á Reykjavíkursvæðinu, að með því að nota hugvit og tækni, þá mætti greiða stórlega fyrir eðlilegu umferðarflæði um borgina, sem auðvitað myndi hafa tuga milljarða sparnað í för með sér, sem ætla mætti að kæmi sér vel fyrir vanvitana sem halda um stjórntaumana í höfuðborginni, svo ekki sé minnst á minni mengun og aukin loftgæði.

Án þess að telja upp þau ótalmörgu minni og auðvitað stóru dæmin um aðfarirnar að jöfnu og þægilegu umferðarflæði borgarana, sem lagfæra mætti þó á skömmum tíma, þá hvet ég einungis Reykvíkinga til að sameinast um að koma þessari vanhæfu og nær örugglega spilltu borgarstjórn með alla fjármálaóreiðuna og borgarlínuvitleysuna út í hafsauga sem fyrst, áður en það verður um seinan.

Umbætur gerðar á gatnamótum

Leikið með lýðinn.

Ísraelar eiga það sameiginlegt með Íslendingum, að stjórnvöld eru kjörin lýðræðislega af kosningabærum landsmönnum og svarar því öllum spurningum um raunverulegt innræti þjóðarinnar - eða hvað?

P.S.
Spurningin er öllu fremur hve mikið atkvæði kjörina fulltrúa okkar kosta, þegar til kastanna kemur?

Fjöldi fólks mótmælir í Ísrael

Hvað ef Ísland hefði yfir eigin her að ráða?

Ímyndum okkur að Íslendingar hefðu haft nokkur hundruð manna þung-vopnaða herdeild yfir að ráða 10. maí 1940 og þá auðvitað undir stjórn Agnars Kofoed-Hansens lögreglustjóra, í stað þeirra fáu, en vel þjálfuðu lögregluþjóna sem hann hafði til umráða og sem stóðu aðgerðalausir hjá.

Nú getur hver og einn gert sér í hugarlund hvaða hörmulegu áhrif blóðug mótspyrna íslenskrar herdeildar hefði haft á farsæld þjóðarinnar næstu árin, eða jafnvel á gang styrjaldarinnar.

Afstaða almennings á Íslandi til stríðsaðila fyrir hernámið er enn nokkuð á huldu, en ljóst þykir hvar hjarta lögreglustjórans sló, þó aldrei kæmi það í veg fyrir störf hans í þágu íslensku þjóðarinnar á stríðsárunum.

Auðvitað eru allar vangaveltur um íslenskan her hreinasta rugl og þvæla, því allt annað en hlutleysi fyrir okkar litlu þjóð býður einungis upp á hættu á stórfelldum hörmungum, því að leggja allt undir á eina tölu eða aðila, líkt og svokallaðir ráðamenn okkar gera nú, er bæði heimskulegt og býður eðlilega þar að auki upp á rökréttar vangaveltur um spillingu og landráð.

Heimsveldi koma og fara, eins og sagan sýnir okkur öllum og blasir það nú hreinlega við í ljósi fjölmargra vísbendinga, að tími Bandaríkjana og leppa þeirra er að líða undir lok og einungis hægt að vona og biðja að þau horfist í augu við það án þess að tortíma öllu lífi hér á jörðu.

Ef smáríki á borð við Ísland velur á annað borð að binda trúss sitt við ljómandi stórveldi fremur en að sitja hjá, þá væri eflaust t.a.m. giftusamlegra að beina athygli okkar og auðsveipni allri í áttina til vina okkar í Kína.

Viðbúnaður varðar þjóðaröryggi