Arbeit macht frei?

Sjónvarpsstöðin Discovery hefur undanfarið sýnt ákaflega ítarlega og glæsilega þætti um heimstyrjöldina síðari og allt í litum.
Í endursýndum þætti dagsins er fjallað um harða mótspyrnu Þjóðverja í stríðslok og tekið sem dæmi, að árið 1944 þá framleiddu þeir meira magn vopna og vítisvéla en nokkru sinni áður, jafnvel þó herir óvinanna þrengdu að úr öllum áttum.
Skýringinn sem fylgdi og var einfaldlega sú að milljónir manna, mestmegnis frá hernumdum löndunum voru hnepptir í þrælkunarvinnu við illan aðbúnað eins og frægt er orðið.

Þessi frétt um óvinsælar upprunamerkingar Frakka á vörum frá svokölluðum hernumdu svæðum Ísraela vekur óneitanlega aftur upp óþægilegar spurningar um húsbændur og hjú.

Andvígir kröfu um upprunamerkingu

Leppar eða undirlægjur?

Eins og fram kemur í fréttinni um andlát Castro, þá er vitnað í orð þjóðarleiðtoga sem senda venju samkvæmt samúðarkveðjur til Kúbönsku þjóðarinnar, en ekki er nefnt einu orði að Forseti Íslands eða Forsætisráðherra Íslensku þjóðarinnar hafi komið okkar samúðarkveðjum á framfæri.
Getur það hugsast að þeim hafi yfirsést andlátsfréttin, eða að þeir bíði eftir að fá nánari fyrirmæli frá Obama eða Stoltenberg fyrir viðeigandi viðbrögðum Íslendinga?

Talandi um lágkúru, þá var formaður eða forseti dómarafélags Íslands í útvarpsviðtali þar sem hann var hreinlega gapandi undrandi á því að hann og óaðfinnanlegir starfsbræður hans nytu ekki trausts þjóðarinnar.

Sagan mun dæma Castro segir Obama