Staðgengill Blinkens á Íslandi?

Það er niðurlægjandi að vera Íslendingur á tímum sem þessum, þegar enn ein sæt stelpu fígúra sem hlotið hefur skjótan frama, líkt og sætum stelpum er lagið í þessum heimi okkar miðaldra karla, þykist tala fyrir hönd íslensku þjóðarinnar, þegar hún er einungis að hlýða og framfylgja fyrirmælum annara hagsmuna en þeirra sem hún þiggur þó laun fyrir að þjóna.

Þórdís þessi sannar nú endanlega með hlægilegri fordæmingu sinni á þessum aðgerðum eða fremur aðvörun Írana hver er raunverulegur atvinnuveitandi hennar er, því ekkert heyrðist í henni þegar Ísraelar sprengdu fyrirvaralaust sendiráð Írana í Sýrlandi og lætur sér fátt um finnast um þjóðarmorðið á Gaza, svo ekki sé minnst á fáránlegar ögranir hennar fyrir hönd Íslands gegn Rússlandi.

Öll framkoma og aðgerðir Þórdísar þessarar sanna það svo ekki verður um villst að þeir sem hún þjónar, eru í raun og sanni eftir sem áður, feitir miðaldra karlar, nema nú flestir staðsettir Vestanhafs fjarri þjóð hennar og örugglega með kollhúfur.

Ísland fordæmir árásina

Kolsvartar framtíðarhorfur.

Það virðist nú augljóst að nýr Matvælaráðherra, Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir ætlar að fylgja í fótspor Svandísar Svafarsdóttur og koma í veg fyrir að Íslendingar geti hafið hvalveiðar á komandi vertíð. Þessi viðbrögð koma engum á óvart og síst samstarfsflokkunum, því nú snúast allar aðgerðir stjórnarflokkana hvers um sig, aðeins um að afla sem mests fylgis fyrir næstu kosningar, sem gætu dunið yfir fyrr en varir.

Það eru yfirvofandi skelfilegar hamfarir á Íslandi, hvort heldur vegna heimskulegra og alls ástæðulausra ögrana okkar gegn fyrrum vinveittu kjarnorkustórveldi eða í annan stað vegna staðbundinna náttúruhamfara líkast til sömuleiðis á Reykjanesi og nær örugglega stórfellt fjármálahrun sem þýðir endanlegt gjaldþrot millistéttarinnar og í framhaldinu hrun og gjaldfall ríkisins, sem ekki verður umflúið að þessu sinni með ámóta ræfils leppa á Alþingi líkt og 2008 og nú síðast með nýjan samvinnuþýðan Forseta á Bessastöðum - ef að líkum lætur.

Ef einhverjum þykir ég óþarflega svartsýnn, þá bendi ég á fyrstu viðbrögð eða skorts á slíkum varðandi hvalveiðarnar og auðvitað bikasvart efnahagsástandið á Íslandi, þar sem fnykinn leggur beinlínis frá Kviku og TM björgunaraðgerðunum svo ekki sé minnst á nauðungar sölu Marels, flugfélagið Erni og Flugakademíuna, svo ekki sé minnst á erfiðan rekstur Play og Icelandair.

Að þessu sögðu, þá er erfitt að láta sér til hugar koma bjargráð fyrir framtíð Íslands aðra en þá að í fyrsta lagi að kjósa sannan þjóðernissinna og öryggisventil á Bessastaði, sem kvittar ekki upp á föðurlandssvik, heldur leyfir þjóðinni að kjósa bindandi um EFTA, NATO, ESB og síðast en sannarlega ekki síst aðild að BRICS og auðvitað ætíð að treysta á æðri máttarvöld varðandi duttlunga náttúruafla Íslands.

Leggja fram vantrauststillögu í næstu viku

Fátt að frétta af Austur- vígstöðvunum?

Það er von að Selenski óski Bjarna Benediktssyni til hamingju með Forsætisráðuneytið og ekki verður gleðin minni ef Katrín Jakobsdóttir vopnasystir hans nær að hreppa Bessastaði.

Minna er fjallað um þá staðreynd að fleiri A-Evrópuríki virðast nú snúast á sveif með Rússum, líkt og blasir nú síðast við með sigri Pellegrini í embætti forseta Slóvakíu, því Moldóva, Serbía og Hvíta Rússland eru þegar staðfastir bandamenn, líkt og í raun og veru gildir hvað Ungverjaland varðar.

Evrópa er einungis lítill hluti jarðar, hvernig sem á það er litið og ef á heildina er litið, þá eiga Rússar vísan stuðning yfirgnæfandi meirihluta plánetunar, þó áróður og þöggun frétta hér á Vesturlöndum minni einna helst á Volkssturm Göbbels á síðustu dögum Þriðja Ríkisins.

Bein þáttaka Íslands í stríðsrekstri NATO við Rússland er ekki aðeins heimskuleg, heldur er beinn stuðningur íslenskra stjórnvalda við vopnakaup beinlínis stórhættulegur og áreiðanlega tekinn í andstöðu við vilja og samþykki meirihluta landsmanna.

Hvað hagsmuni Bandaríkjana í þessari styrjöld varðar, þá eru þeir augljósir, en fyrir Íslendinga og Evrópu alla getur þetta stríð orðið hrein Ragnarök - og það mögulega í orðsins fyllstu merkingu.

Aðgerðaleysi og skilningur kjörina fulltrúa Íslendinga á hörmulegu framferði gyðinga gegn heimamönnum í Palestínu er á sömu bókina lagt og hefur Ísrael þegar verið ákært fyrir stríðsglæpina og barnamorðin sem einfaldlega þýðir, að þau Katrín, Bjarni og Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir geta að öllum líkindum átt yfir höfði sér ákæru um aðkomu eða meðvirkni að þjóðarmorði, ef dómur gengur eins og að líkum lætur í Haag.

Selenskí óskar Bjarna til hamingju

Hver verður næsti sómi Íslands, sverð þess og skjöldur?

Enn bætist í þann hóp manna og ekki síður kvenna, sem ásælast að ná kjöri í æðsta embætti íslenska lýðveldisins. Allt fyrirkomulag komandi kosninga er álíka kjánalegt og virðist loða við flestar eða nær allar aðrar framkvæmdir hér á landi, hvort sem um er að ræða fjármála eða verklegar framkvæmdir eins og hvívetna blasir við - án þess að fara nánar út í þá sálma.

Í stuttu máli lítur út fyrir að næsti forseti þjóðarinnar verði kjörinn með einungis nokkura prósenta fylgi öfgafullra hagsmunatengdra stuðningsmanna, líkt og auðveldlega má gera sér í hugarlund, hvern svokallaðir hinseginn kjósendur og nánustu aðstandendur þeirra munu kjósa í sumar.

Aðrir frambjóðendur sem líklegir þykja til dáða og eiga sér dygga stuðningsmenn eru ýmist vinsælir spaugfuglar, eða yfirlýstir erindrekar erlendra hagsmuna og herskáir NATO dindlar, sem láta sér auðvitað fátt um finnast þegar að raunverulegum framtíðarhorfum föðurlands þeirra kemur.

Því miður verður að segjast að enn syrtir í álinn fyrir lýðveldið unga, þrátt fyrir fögur fyrirheit og ríkulegan heimamund.

Katrín býður sig fram til forseta