Þorgerði ber tafarlaust að segja af sér.

Eftir að ljóst er orðið að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir utanríkisráðherra og formaður Viðreisnar hefur orðið uppvís að hafa dregið og leynt þing og þjóð afdrifaríkum áætlunum Evrópusambandsins gegn íslenskum hagsmunum, uns fréttir af málinu bárust fyrst í gegnum norska fjölmiðla, en Þorgerður virðist hafa haldið öllu leyndu af tillitsemi við hagsmuni Brüssel valdsins og var því eðlilega ekkert minnst á áríðandi hagsmunamál okkar, sem varpað hefði minnsta skugga á kossa og kjass í heimsókn Úrsulu framkvæmdastjóra í s.l. viku.

Það er að verða ljóst að stjórn Kristrúnar Frostadóttur starfar á fölskum forsendum, því það kom skýrt fram í kosningaloforðum Samfylkingarinnar, að ESB umsókn væri ekki á dagskrá í bráð og í stjórnarsáttmála var stefnt á spyrja þjóðina álits varðandi aðildarviðræður 2027, en nú blasir þvert á móti við að öll áhersla ríkisstjórnarinnar snýst um tjónkunn við hagsmuni Fjórða ríkisins og það á kostnað Íslendinga um aldur og ævi.

Hljóta augljós föðurlandssvik Þorgerðar ekki strax að kalla á ákæru fyrir landráð og í framhaldi af því, afsögn Kristrúnar Frostadóttur forsætisráðherra?

Farið að minna á undirgefni Jóhönnustjórnarinnar