Úlfakreppa Trumps.

Einungis er um eina rökrétta lausn að ræða hvað varðar viðvarandi spennu Ísrael og Íran, en það er einhverskonar jafnvægi, eða öllu heldur ógnarjafnvægi, líkt og tíðkast meðal kjarnorkuvæddra stórvelda.

Alþjóðlega kjarnorkumálastofnunin IAEA hefur ítrekað krafist þess að hafa aðgang að kjarnorkuverum Írana til þess að fullvissa sig um að þeir séu ekki að koma sér upp kjarnavopnum, en fíllinn í stofunni er bara, eins og hver heilvita maður veit, að Ísraelar eiga kjarnorkuvopn, líklega svona 300 sprengjur, en þeir hafa frá byggingu kjarnorkuversins Dimona ætíð neitað alþjóðlegum eftirlits aðilum um aðgang þar og allur heimurinn sættir sig af óskiljanlegum ástæðum við það.

Liggur það ekki í augum uppi, að til að jafnvægið haldist í heimshlutanum, þá þurfa bæði ríkin að standa jafnfætis hvað eign þessara ógnarvopna snertir, annað hvort þá bæði, eða hvorugt.

Reyndar krafðist John F. Kennedy þess 1963, að David Ben Gurion veitti IAEA leyfi til að ganga úr skugga um að Ísraelar væru ekki að auðga úran og að smíða kjarnavopn í trássi við alþjóðalög, en eftir morðið og stjórnarbyltinguna í Dallas sama ár, féll krafan dauð niður og síðan hefur kjarnorkuver gyðingana blómstrað óáreitt.

Þetta allt þekkir og skilur rauðhausinn örugglega, en þorir hann að krefja Netanjahú um að leggja spilin á borðið og opna hliðin, eða bara halda blóðugu ójafnvæginu áfram, líkt og ekkert sé eðlilegara?

Trump tekur ákvörðun á næstu tveimur vikum