Eiga Valkyrjurnar sér bjartar framtíðarvonir?

Þær Kristrún, Þorgerður og Inga í humáttina á eftir í takmarkalausri þjónkun þeirra og þáttöku í stríðsrekstrinum í austur héruðum Úkraínu eru að mínu mati vorkunarverðar.
Þrátt fyrir bjartar vonir um frægð og frama innan stofnana á borð við NATO eða ESB að núverandi störfum loknum, líkt og þær Ingibjörg og Þórdís fyrirrennarar þeirra eru ljóslifandi dæmi um, þá verður ekki umflúið að fyrir þeim öllum liggur þrátt fyrir tekjurnar og skattfríðyndin öll, að lifa og andast að lokum með sjálfum sér og verkum þeirra án nokkurar fullvissu um uppgjör framhaldsins - eins og mögulega á við um okkur öll.

Ég undrast og er hreinlega steini lostinn yfir kulda og tilfinningaleysi þessara sömu valdamiklu kvenna, þegar kemur að hryllingnum sem heiminum er boðið upp á í beinni útsendingu, en þar á ég auðvitað við svívirðileg morð og útrýmingu gyðinga í Ísrael á Palestínsku þjóðinni - að því virðist, aðalega varnarlausum konum og börnum.

Þessi hræðilegu fjöldamorð láta þessar sömu fraukur sér sem vind um eyru þjóta og halda fullu stjórnmálasambandi, íþróttastarfi og jafnvel óbreyttri þátttöku í Eurovision með Ísrael, rétt eins og ekkert sé eðlilegara - Sveiattan

Stöðva flutning birgða og hóta frekari afleiðingum