Jóladagshugvekja í allri helgislepjunni.

Það er lýsandi hér fyrir stuðning ráðamanna við Ísraelsmenn, að í erlendum fjölmiðlum var sagt frá áframhaldandi loftárásum á Gaza á Aðfangadag þar sem 14 létu lífið og af þeim voru níu börn. Það fylgdi sömu ftétt að sömuleiðis væri komið í veg fyrir að hjálparsamtök gætu flutt vatn og mat til sveltandi fólksins.

Ekki var að finna stafkrók um þetta síðasta ódæði hér á mbl.is, heldur er ítarlegt hvatninga viðtal við Bemjamín Netanjahú, þar sem honum gefst færi á að flytja kærar þakkir til stuðningsmanna sinna hér og annarstaðar.

Það var líka hjákátlegt að lesa hér grein um Jesús á Aðfangadag eftir íslenskan prest sem starfar mikið við að flytja hópa Íslendinga á þessar slóðir sem lætur þessar aðfarir gyðinga á Gaza sem vind um eyru þjóta, því þeir eru jú fjarri því kristnir, andstætt því sem segja má þó um nokkurn hluta hinna 14.500 barna sem myrt hafa verið af stimamjúkum gestgjöfum hans í öryggi lúxushótela utan blóðbaðsins.

Nýkjörinn Forseti Íslands lét að því liggja í kosningabaráttunni, að hún myndi láta að sér kveða þegar að þessari þjóðarútrýmingu kæmi og gæti það að mínu mati hafa riðið þeim bagganun sem gerði útslagið um að friðelskandi þjóðin kaus hana.

Aðrar konur hér gegna stöðum um þessar mundir sem geta haft áhrifaríkar afleiðingar, einungis með að þær lyftu litla fingri gegn þessum hörmungum og er ég þar helst að hugsa om Biskup Íslands, Forsætis-og Utanríkisráðherra Íslands auk annara valda kvenna hér á Íslandi, með Stjórnarskráryfirlýsinguna um eilíft hlutleysi, leiðtogafund Reagans og Gorbatjovs og auðvitað friðarsúlu Yoko Ono, kennda við John Lennon að leiftrandi leiðarljósi.

Því miður óttast ég á þessum jóladegi 2024, að allir þessir valdamiklu kvenskörungar láti nægja að njóta friðsælla jóla með fjölskyldum, börnum og ef til vill barnabörnum og leiði hugann frá öllum óþægilegum og niðurdrepandi fréttum sem helstu fjölmiðlar landsins hlífa þeim við af hreinni hugulsemi í tilefni heilagra jóla.

Ísrael gerir hvað sem er til að verja ríki gyðinga