Er Birgitta flagð undir fögru skinni?

Í aðdraganda ólympíuleikanna í Peking 2008 var hefðbundinni ófrægingar herferð hleypt af stokkunum gegn andstæðingunum lýðræðis og jafnréttis í Kína og því enn og aftur ákveðið að dusta rykið af sárindum vegna byltingar kommúnista í Tíbet árið 1950.

Hér á Íslandi var nú úr vöndu að ráða, því helstu andstæðingar valdasjúkra kommúnista á borð við Björn Bjarnason, sem illar tungur segja að hafi hreinlega á sínu blómaskeiði haft eigin skrifstofu í Bandaríska Sendiráðinu á Laufásvegi voru hreinlega dánir eða orðnir virðulegir eftirlaunaþegar, svo leita varð auðvitað nýrra liðsmanna.

Mér verður ætíð minnisstætt fyrsta skiptið er ég heyrði minnst á Birgittu Jónsdóttur, en það var einmitt í fyrstu mótmælunum sem voru haldin fyrir utan Kínverska Sendiráðið vestur í bæ vorið 2008, en þar var hópur fólks mættur með fána og gjallhorn og allt auðvitað kynnt og auglýst í beinni úsendingu RÚV eins og við þeirri stofnun var að búast.

Það sem upp úr þeirri útsendingu eða auglýsingu stendur var ógleymanlegt svar sjóræningja drottningarinnar, þegar þulurinn eftir að hafa kynnt hana sem skipuleggjanda mótmælanna spurði Birgittu um tengsl hennar við Tíbet og hvort hún hefði t.a.m. dvalist þar, að hún svaraði því neitandi, en bætti þó við að hún hefði verið skiptinemi í Bandaríkjunum í eitt ár.

Þetta ógleymanlega svar hennar í viðtalinu sagði mér æði margt um hana og hef ég ætíð síðan fylgst með frægð hennar og frama með hliðsjón af því.

„Hvað ertu að meina með þessu?“

Athugasemdir

[Steindór Sigurðsson (IP-tala skráð) 10.9.2016 kl. 13:14]

Það eru allir moggabloggararnir orðnir lafhræddir við Birgittu. Það eykur bara fylgi hennar. Hún er sennilega að gera eitthvað rétt. Allavega ef svona ómerkilegar árásir dynja á henni aukast bara líkurnar á að hún fái mitt atkvæði.