Dæmið ekki....

Gunnar Þorsteinsson,öfgasöfnuður hans, Krossinn og Jónína Benediktsdóttir hafa lengi verið á milli tannana á Íslendingum.
Jónína elskar fjallmyndarlega trúarleiðtogann sinn og hann yfirgefur ofurvöld sín öll og trylta aðdáendur fyrir hana eina. Ef þetta er ekki efni í söngleik, þá veit ég ekki hvað.

Á sviðinu (DV)stendur ung kona og hrópar í örvæntingu: "Raðpedófíll, bilaður og siðblindur" og síðan fylgir lágstemdari lýsing hennar sjálfrar á hvernig henni sjálfri komu hefðbundnar samkomur hjá leiðtoganum myndarlega fyrir sjónir: "Fólk sveiflandi hárinu (þá líklega konur?) öskrandi og hlaupandi í hringi. Fólk var þarna í einhverjum titrings köstum að fljúga í gólfið og fyrir ungu konuni virtist þetta vera meira en annarstaðar, hvað svo sem hún meinti með þeim lokaorðum.

Lýsingar konunar, sem er auðvitað ein úr hópi hatursmanna hins fyrrum elskaða leiðtoga sem nu tekur til varna, eru svo sem alveg í takt við þá stemningu sem ríkir á samkomum hjá öðrum myndarlegum trúarleiðtogum út um allar jarðir og enda jafnvel oftar en ekki með enn dramatískari loka senum, en hér á við.

Nú virðist mér vesælings dómararnir standa frammi fyrir hvort refsa beri hinum forsmáðu hár sveiflandi konum fyrir tilfinningar sínar, eða hvort þau Jónína og Gunnar verði bara að taka því ein og hverju öðru hundsbiti að sitja varnarlaus undir rógi og illmælgi það sem eftir er fyrir þær sakir helstar að vera falleg og aðlaðandi.

Maurarnir vilja naga myndarlegt fólk