"Vandlifað í spillingarbælinu"

Það verður að segjast að það er vandlifað á Íslandi um þessar mundir. Sóðaskapurinn innan þjóðkirkjunar fær kristna í hópum til að snúa baki við barnatrúnni. Síðan boða Þorgerður Katrín og Illugi endurkomu sína á Alþingi eftir einhverskonar ímyndaðan kattarþvott sem nær upp  óþægilegri velgju tilfinningu hjá hverjum sannkölluðum sjálfstæðismanni, auk þess að B.B. ræður Kristján Arason kúluláns (1.800.000.000.00) í hálaunaða yfirmannsstöðu hjá fjölskyldu fyrirtækinu, N1 sem þýðir í mínu tilfelli að ég hef ekki geð í mér að versla áfram við stöðina í Stóragerði, sem ég hef annars vanið komur mínar undanfarin ár. Hvernig fór það annars með loforð B.B. um endurgreiðslu 30 milljóna mútugreiðslu Landsbankans til Sjálfstæðisflokksins fyrir milligöngu "heiðursmannana" Guðlaugs Þ.Þórðarsonar og auðvitað sérstaklega "kafbátsins" Kjartans Gunnarssonar, sem reyndar gegndi stöðu framkvæmdastjóra flokksins á sama tíma og hann gegndi stöðu formanns bankaráðs Landsbankans?

Að lokum læt ég fylgja með tvo eldri pistla sem ég álít að megi rifja upp og minni á að eini hlutlausi fjölmiðillinn sem hlustandi er á hér í spillingunni er ÚTVARP SAGA,

þeirra Arnþrúðar Karlsdóttur og Péturs Gunnlaugssonar á FM 99,4

                 Gleymum aldrei landsölu fólkinu

Gleymum aldrei nöfnum þeirra 33ja alþingismannana sem kusu að selja fósturjörðina í ævarandi ánauðn fyrir leynda eiginhagsmuni, hverjir sem þeir nú eru. Guði sé lof fyrir neitunarvald forsetans og staðfestu hans.

 

                                                    Makleg málagjöld ?                                               

Minnist eftirmála hernáms þjóðverja á Danmörku og Noregi fyrir u.þ.b. 65 árum síðan. Þar þótti samstarf nokkra tuga heimamanna hafa verið það náið við hernámsliðið að viðkomandi voru sekir fundnir um landráð og teknir af lífi í kjölfarið. Tugir hundruða hlutu auk þess þunga refsidóma fyrir vægari sakir. Lagskonur þjóðverja voru fremur dæmdar af dómstóli götunar. Þeim var í mörgum bæjum og borgum smalað saman og þær síðan krúnurakaðar. Síðan voru þær reknar með hakakrossa málaða á ber brjóstin í gegnum fagnandi mannfjöldan út úr viðkomandi bæjarfélagi. Fæst eða ekkert þessa dæmda landráðafólks skipulagði eða kom á annan hátt að hernáminu eða sölunni á föðurlandi þeirra.