Friðarpostullinn, Össur

Ég óttast að bak við digurbarkalegar yfirlýsingar hins sjálfumglaða utanríkisráðherra okkar í þá veru að hann ásamt (ó)fríðu föruneyti samspillingar, hyggist heimsækja útrýmingabúðir gyðingana, öðru nafni Gaza, til að sýna kjark og þor, þá hafi hann ekki í huga að taka sér far með öðrum alþjóðlegum mannréttindafrömuðum sem hyggjast sigla með meiri vistir og hjálpargögn í andstöðu við vilja Ísraela, heldur mun hetjan hugdjarfa friða samvisku sína og eflaust hljóta fullkomna synda aflausn með því að fljúga á fyrsta farrými til Tel Aviv og eyða þar nokkrum dögum í félagsskap tungulipra heimamanna, sem jafnvel ef þörf þykir geta sent hann í fótspor fyrirrennara síns, Ingibjargar Sólrúnar, þar sem hún grét sællar minningar með sanntrúuðum íbúum í snyrtilegri landnemabyggðinni í stað þess að óhreinka sig á að horfa upp á illa uppalda og vanþakkláta arabana veltast um í viðbjóðnum. Það er líka mikil blessun að hugdjarfur ráðherrann geti drepið tímann á milli lýjandi kokteilana á langri pílagrímsferð sinni með að ráðgera hvernig sé gáfulegast að verja rausnalegum dagpeningunum, sérstaklega þegar allt er frítt og borgað upp í topp af örlátum, já og sannarlega frábærum gestgjöfunum.