Helsta ógæfa Íslands er vanhæfir stjórnmálamenn.

Nú blasa við enn ein mistökin, þegar nýjasta kjánaprikið í embætti Utanríkisráðherra heldur til streytu þeirri hugsjón að selja Ísland í hendur Evrópusambandsins helst fyrir lítið og taka með því enn frekari afstöðu gegn forseta Bandaríkjana, sem hún og íslensk stjórnvöld hata og fyrirlíta í orði og borði, eins og alls vinstra wók liðsins er lagið.

Íslandingar eru í flokki með þeim ríkjum sem fá lægstu tollahækkanir Trumps, sem eru þar fyrir utan aðeins dropi af þeim tollum og gjöldum sem við sjálf tökum af þeirra vörum.

Þó eru þessi tollamál aðeins smámál miðað við önnur afglöp eða afbrot þessara síðustu aðila, sem skipaðir eru til að gæta hagsmuna þjóðarinnar á erlendum vetvangi og er t.a.m. enn beðið eftir svörum varðandi tvö síðustu síðustu afglöpin, sem auðvitað snúast um fullnægjandi útskýringar eða sannanir á ásökunum Þórdísar Kolbrúnar og undirtektum Þorgerðar Katrínar á hendur rússneskum yfirvöldum vegna meintra innbrota þeirra í Sendiráð Íslands í Moskvu - sem aumingja sendiherrann gat þó ekki staðfest í Silfri RÚV.

Síðasta afbrotið sem flotið hefur upp á yfirborðið er þó það alvarlegasta, því það er einfaldlega stjórnarskrárbrot og mætti jafnvel kalla föðurlandssvik, sem í öðrum löndum myndi kalla á refsihámark, en þar er ég auðvitað að höfða til afglapa eða afbrots Guðlaugs Þórs Þórðarsonar þáverandi Utanríkisráðherra varðandi staðfestingu aukinar heimilda og umsvifa Bandaríkjahers á Íslandi - án nokkurar aðkomu eða vitneskju þjóðar eða Alþingis.

Aðra glæpi eða yfirsjónir á borð við bein fjárútlát úr sjóðum landsmanna í stríðsrekstur gegn fyrri bandamönnum okkar og óbeinan stuðninginn og aðgerðaleysið varðandi hræðilegt þjóðarmorð Ísraelsmanna og Bandaríkjamanna á Palestínumönnum á Gaza, sem engum sjáandi getur dulist fjölyrði ég ekki um, en eftirlæt auðmjúklega það uppgjör í hendur æðri dómstóla.

Þorgerður um nýjustu vendingar: „Honum var alvara“