Siðvæðingar er þörf.

Varðandi hrun Vinstri grænna og brotthvarfs Katrínar Jakobsdóttur úr íslenskum stjórnmálum, þá kemur upp í hugann máltækið: Farið hefur fé betra.

Hvað fyrrverandi forsætisráðherra og forseta frambjóðanda snertir, þá er þess líklega brátt að vænta, að hún komi svo að segja út úr skápnum og snúi sér að sínum sönnu hjartans málum í þágu WHO, NATO, ESB eða annara vel borgandi atvinnuveitenda.

Kjör Höllu Tómasdóttur sýndi svo ekki verður um villst, að kjósendur margra ágætra frambjóðenda völdu fremur að kjósa taktískt, einungis til að koma í veg fyrir að spillingaröfl þau, sem eru á fullri ferð með að ræna þjóðarauðlindum okkar allra, með því að eignast sinn eigin stimpil vísan á Bessastöðum og vonandi verður Halla þess trausts verðug.

Nokkurir kolsvartir sauðir standa enn í vegi fyrir siðvæðingu íslenskra stjórnmála og fer þar auðvitað fremstur höfuðpaurinn sjálfur og örugglega illræmdasti og óvinsælasti pólitíkus Íslandssögunar, Bjarni Benediktsson, með Þórdísi Kolbrúnu og nokkra þæga hirðsveina á hælunum.

Arnar Þór Jónson og nokkrir aðrir frambjóðendur á borð við Ástþór og Steinuni Ólínu kveiktu í raun og veru bál það sem náði að stöðva formlega yfirtöku Bessastaða og munu vonandi með hjálp góðra úr öllum stéttum, flokkum og ómengaðra fjölmiðla á borð við Samstöðina og auðvitað Útvarp Sögu að keyra þessa siðbót áfram uns landinu verður borgið.

Vinstri græn gjalda afhroð í nýrri könnun