Þar talaði Sigurður Ingi illilega af sér.

Það hefur lengi blasað við að stjórnvöld í krafti flokkseigenda hér á Íslandi tilheyra hinu svokallaða vók-liði, sem er jú einhverskonar samnefnari allra þeirra ógeðfeldu afla, sem tröllríða hér röftum, líkt og skoðanakannanir hér á skerinu varðandi ný-afstaðnar kosningar í USA bera glögglega með sér, en stuðningurin hér við fulltrúa Demókratana var u.þ.b. 90%.

Þessar niðurstöður einar sér, sýna glögglega hve djúpt við venju samkvæmt erum sokkin. Flestir fjölmiðlar hér eru gegnsýrðir af óþveranum og þar er af sjálfur ríkisfjölmiðillinn RÚV, sem allir landsmenn frá 16 ára aldri eru þvingaðir til að greiða fyrir aðgang að, greinilegasta dæmið þar að lútandi.

Augljóst dæmi um yfirgnæfandi stöðu vóksins hér í kosningabaráttu flest allra þessara frambjóðenda boðskaparins, hvers á fætur öðrum, að ekki er minnst einu orði á öfgar þessarar helfararstefnu hugsjónarinnar, hvað þá alla milljarðana úr vösum skattpíndra Íslendinga sem renna í óskilgreinda loftlagssjóði, stríðsrekstur og auðvitað í beinan framfærslukostnað óeðlisins.

Eins og þróun rétthugsunarinnar hefur leitt af sér, þá er hvorki hægt að tilgreina samtök, stefnur eða jafnvel einstaklinga án þess að eiga jafnvel yfir höfði sér ákæru eða einelti og verður því umræðan hér að vera að venju undir rós.

Einn bjartan punkt má þó greina í svartnættinu, en hann er auðvitað sú staðreynd að meirihluti Bandaríkjamanna er risinn upp og hyggst stöðva bévað ruglið, en því miður, þá óttast ég að líf leiðtoga uppreisnarinnar hangi á bláþræði, því þessi viðsnúningur er nærri því of góður til að geta staðist og ólíklegt að Trump snúi höfðinu á skotaugnablikinu undan næstu kúlu vók-djöflana.

Vonaðist eftir annarri niðurstöðu