Fljúgandi líkkistur eða óþörf flughræðsla?

Það er líklegt að tvö til þrjú áfalla laus ár í rekstri Boeing MAX véla þurfi í það minnsta til að þetta fornfræga fyrirtæki öðlist fullt traust ferðalanga á ný.

Það segir sig sjálft að þessi tvö mannskæðu hröp urðu varla einungis vegna bilana í tölvum, því þá hefði viðkomandi tölva einfaldlega verið lagfærð og vélarnar komnar innan skamms í loftið á ný.

Er ekki ástæðan einfaldlega sú að líkt og t.a.m. Ómar Ragnarsson hefur bent á, að vegna hönnunar breytinga þá hafi flug eiginleikar þessarar nýju Max vélar breyst þannig að hún hafi óeðlilega tilhneigingu til að ofrísa og því hafi hönnuðir ætlað að láta tölvu hafa vit fyrir flugmönnum vélarinnar.

Auðvitað verða þessar vélar fínar og flottar þegar þær verða loks útskrifaðar, en þeir eru örugglega margir sem ekki áforma að vere tilraunadýr með fjölskyldum sínum, þannig að ráð mitt til fjárvana Icelandair er að sjálfsögðu að krefjast skaðabóta og rifta tafarlaust öllum kaupsamningum áður en það verður of seint.

Betri afkoma Icelandair en búist var við

Farið hefur fé betra, en Bandaríkjamenn frá Sýrlandi.

Nú er hart sótt að Donald Trump fyrir að standa við enn eitt kosningaloforð sitt, en eins og heyra má, þá fer það mikið fyrir brjóstið á hræsnurum á borð við VG, Samfó, Viðreisn og auðvitað öllu alþjóðlega Demókratahyskinu.

Nú undanfarið halda bandarískir ráðamenn því öfugmæli fram, að þeir hafi nánast einir ráðið niðurlögum ISIS, en eins og allir nokkurn veginn heilbrigðir einstaklingar eldri en tvæ vetur vita, þá var það eingöngu Rússum með aðstoð Kúrda að þakka að þessari innrás málaliða og kvistlinga inn í Sýrland, vopnuðum bandarískum hergögnum, fjármögnuðum af Saudi Aröbum og ljóslega fyrir atbeina gyðinga var hrundið.

Bandarískar hersveitir yfirgefa lykilherstöð

Hlægilegar ásakanir á hendur fyrrverandi SS dreng.

Það ríður ekki við einteyming hatrið og ofsóknir öfgamanna gegn öllu og öllum þeim sem tengdust hinu illræmda Þriðja Ríki.

Enn þykir bara sjálfsagt og eðlilegt að eltast við og draga fyrir dómstóla gamalmenni á borð við þennan öldung, sem settur var í einkennisbúning SS sekstán eða sautján ára gamlall og skipað að gegna þjónustu í harðneskjulegum fangabúðum á síðustu metrum styrjaldarinnar.

Þessi gamli maður segist ekki hafa tekið sjálfviljugur ákvörðun um hlutskipti sitt og örugglega aldrei í þeirri stöðu að geta breytt neinu um framgang mála í Stutthof búðunum.

Öðru máli gegnir og minna fjallað um stríðsglæpi sigurvegaranna, hvort heldur nú á tímum eða í síðari heimsstyrjöldinni.

Réttað yfir SS-liða sem gerðist bakari

Vonbrigði að Morgunblaðið taki þátt í eineltinu.

Forsíðufrétt Mbl.is og líklega pappírs útgáfunar sömuleiðis er frétt af vef NBC-sjón­varps­stöðvar­inn­ar. þess efnis að dómari við alríkisdómstól hafi komist að þeirri niðurstöðu að Forseti Bandaríkjana hafi brotið alríkislög þegar hann lýsti yfir neyðarástandi við landamæri Mexíkó, til að fá nægt fjármagn til að reisa vegg þann, sem einmitt var eitt helsta kosninga loforð hans.

Í blaði dagsins er ekki gert mikið úr fréttum af árás Tyrkja á Sýrland eða tundurskeyta árás á íranskt olíufluttningaskip í Rauðahafinu, svo ekki sé nú minnst á vegginn á landamærum Evrópusambandsins eða vegginn þann sem umlykur fangabúðir Palestínumanna í Ísrael, nei þeir veggir fara ekki fyrir brjóstið á Mogganum, frekar en öðrum íslenskum fjölmiðlum, svo ekki sé nú minnst á samtök á borð við Border network for Human Rights og Amnesty International.

Nei, einasta fréttin sem mögulega þætti stærri, væri líklega ef einhver fyrrverandi gleðinar kona þættist muna eftir gömlum kynnum við Donald Trump.

Dómari segir Trump hafa brotið lög

Morð og spírasmygl í Keflavík.

Það hlýtur að teljast nokkuð kaldhæðnislegt að í kjölfar ákvörðunar Erlu Bolladóttur að krefjast fullrar sýknu og bóta, að þá stígi fram á sjónarsviðið lögmaður nokkur sem málsvari þeirra Klúbbsmanna og tönnlist enn á því að Erla hafi spunnið upp ófyrirgefanlegar lognar sakir á hendur þeim og svo trúverðugar að reyndir rannsókarlögreglumenn hafi látist blekkjast.

Það sem helst vekur furðu varðandi ásakanir þeirra Magnúsar, Valdimars og Bolla er ekki skilningsleysi þeirra á vonlausum aðstæðum þeim sem Erla stóð andspænis í yfirþyrmandi yfirheyrslum, heldur fremur að þeir af fjölbreyttri flóru lögmanna velji sér sem talsmann, mannin sem í upphafi stýrði rannsókninni á hvarfi Geirfinns Einarssonar í Keflavík og stóð að gerð og kynningu á leirmynd af Magnúsi Leopoldssyni og með öllum ráðum virtist í upphafi draga athyglina að veitingahúsinu Klúbbnum.

Á árunum 72 og 73 var mikið framboð af smygluðu áfengi, sem líkast til átti rætur að rekja til Keflavíkur eða Suðurnesja eins og ítrekað hefur komið fram og því ekki óeðlilegt að álykta að einhverjir ónefndir aðilar í veitingarekstri sæju sér leik á borði og féllu fyrir þeirri freistni að drýgja tekjurnar með sölu á þessu áfengi, en hvað sjálfa smygleið þessa spíra sem annar hver maður í Reykjavík virtist þekkja til, þá er það mér enn hulin ráðgáta hvernig þeir Valtýr Sigurðsson, Haukur Guðmundsson og Kristján Pétursson gátu hreinlega komist hjá að rekast í orðsins fyllstu merkingu á svo umfangsmikla starfsemi í ekki stærra samfélagi en sem Keflavík í raun og veru var.

Hvað sjálft hvarf Geirfinns snertir, þá liggur það fyrir að frumrannsókn þessara fyrrnefndu manna á málinu var í besta falli í skötulíki, auk þess sem veigamikil gögn málsins hurfu á leið til Reykjavíkur, en það er önnur saga sem hægt er að lesa betur um hér: mal214.com

Ég vissi að ég ætti engan séns

Íslenska módelið.

Ekki er laust við að illur grunur læðist að manni við lestur þessar fréttar um skuldbreytingar og viðbótarfjármögnun, auk glænýs stjórnendateymis hjá fjárfestingafélaginu Gamma og félögum.

Það er varla sest rykið eftir fyrirsjáanlegt gjaldþrot WOW, sem í aðdraganda andláts þess notaði nánast orðrétt sömu klisjuna og gammarnir reyna nú að beita.

Ekki bætir það nú horfurnar hér í spillingunni, þegar í sömu andrá er dreginn upp úr hattinum maður að nafni Gylfi Magnússon sem lofsamar óskiljanlegar áhættufjárfestingar lífeyrissjóða einmitt á sama tíma og raunsæir fjárfestar halda að sér höndum.

Annar haukur í horni hefur nú líka tekið sér stöðu í Seðlabankanum í kallfæri við fjármálaráðherra, svo langt verður líklega seilst til að halda vinum og vandamönnum á floti.

Það vill til að nokkrir verkalýðsforkólfar og lítil útvarpsstöð geri svo sem allt sem í þeirra valdi stendur til að upplýsa almenning um ástand mála, en eins og kom ljóslega fram í samþykkt þjóðkjörina fulltrúa okkar á Alþingi á eftirgjöf yfirráða okkar á orkumálum landsins í berhöggi við vilja meirihluta landsmanna, þá er ekki neinn stuðning heldur að sækja í þá átt.

Einungis virðist því um að ræða að horfa á hverju fram vindur og muldra síðan ef til vill einhver bitur blótsyrði ofan í bringuna.

Skuldabréfaeigendur samþykktu breytta skilmála

Óskiljanleg mismunun í kjölfar kynferðislegra ásakana.

Í þessu síðasta áreitis máli, þar sem eitthvað af kynferðislegum toga á að hafa farið úr böndum í Parísarferð starfsfólks Forsetaembættisins, sem ekki er þó skilgreint frekar, er viðkomandi dóna refsað með skriflegri áminningu um bót og betrun og málið dautt.

Önnur og harðari refsing var uppi á teningnum í máli kennarans við Háskólann í Reykjavík, sem sagði á lokaðri spjallsíðu eitthvað í þá átt að honum fyndist konur vera að verða ansi heimtufrekar.
Þessum virta kennara var umsvifalaust vikið úr starfi og að því virðist bannfærður hjá öðrum menntastofnunum.

Að lokum finnst mér undarlega lítið fjallað um opinberan vittnisburð Ara Magnússonar leikstjóra um raunverulega atburðarás í kvikmyndaupptökum þeim, sem voru helsta ástæða þess að ungur og sannarlega upprennandi leikari var sviptur kjóli og kalli og settur á sama svarta lista og fyrrnefndur kennari.

Greiddu sjálfir fyrir vinnuferð

Fagnaðarlæti í Kína.

Þess var minnst í gær um gjörvalt Kína með miklum hátíðahöldum, að sjötíu ár eru liðin frá stofnun kínverska Alþýðulýðveldisins.

Það er sannarlega ólíku saman að jafna einlægu stolti og ættjarðarást þeirri sem þar skín úr hverju andliti borið saman við svipbrigði almennra Íslendinga á mannamótum, sem daglega mega kljást við íþyngjandi óheilindi og hagsmunapot stjórnvalda.

Það vekur nánast öfund í brjósti mér að sjá alla þá ættjarðarást sem fram kemur í umgengni Kínverja við þjóðfána sinn, sem segir meir en orð fá lýst, í samanburði við þá lítilsvirðingu sem íslenska þjóðfánanum er ítrekað sýnd hér á landi.

Það er blátt áfram hlægilegt að einustu frásagnir frá Kína í dag, eru þýðingar á úr breskum miðlum um mótmæli þau í Hong Kong, sem blessunarlega hafa þó ekki kostað eitt einasta mannslíf og fölna við hlið vikulegra mótmæla gulvestunga í Frakklandi, auk hefðbundins óhróðurs Björns Bjarnasonar sem skuldbundinn er að því virðist öðrum hagsmunum en föðurlandsins.

70 ára afmæli fagnað í skugga mótmæla